فواید فیزیوتراپی زانو

فواید فیزیوتراپی زانو بسیار است که در متن زیر به مهمترین فواید آن اشاره خواهیم کرد.

آناتومی زانو

زانو از جمله مفاصل مهم و تحمل کننده وزن بدن است که هم موجب ایجاد تحرک بدن شده و هم وزن بدن را به زمین منتقل میکند. لذا باید ساختار بسیار مستحکمی داشته باشد تا هر دو وظیفه خود را به خوبی انجام دهد. استخوان ران و ساق توسط رباط های محکمی به یکدیگر اتصال دارند. این رباط ها شامل رباط صلیبی جلویی و پشتی و رباط های طرفی داخلی و خارجی هستند.

عضلات بسیار مهمی مانند عضله چهار سر در جلوی ران تشکیل دهنده حجم اصلی جلوی ران و عضله همسترینگ تشکیل دهنده حجم اصلی پشت ران است. عضلات ادداکتور و نوار ایلیوتیبیال باند هم در داخل و خارج ران قرار گرفته اند. این مجموعه در کنار کپسول مفصلی، منیسک داخلی و منیسک خارجی حرکت و ثبات زانو را تامین میکنند.

مزایای درمان زانو با فیزیوتراپی

فیزیوتراپی زانو اثرات مثبت زیادی دارد. فیزیوتراپی میتواند عمر مفصل زانو را افزایش دهد تا

بیمار سالهای بیشتری بتواند از زانوی سالم بهره مند باشد. همچنین فیزیوتراپی با تقویت عضلات اطراف

همچون عضله چهارسر، عضله همسترینگ و دیگر عضلات اطراف آن موجب کاهش فشار از روی زانو میشود

که خود در افزایش کارایی و افزایش طول عمر مفصل زانو بسیار اثرگذار است

فیزیوتراپی آسیبهای وارده به زانو را ترمیم میکند. در طی روز با حرکات خم و راست شدن پیوسته مفصل

در حین راه رفتن، ایستادن و حتی نشستن آسیبهای خفیف و جزیی به زانو وارد می آید. این آسیبهای ریز

که میکروتروما نام دارد پس از گذشت سالها تبدیل به آسیبهای بزرگ جدی تر میشود.

فیزیوتراپی به آسانی میتواند ضایعات وارده را درمان کرده و از ریشه دار شدن آنها پیشگیری کند.

امواج بکار رفته در فیزیوتراپی مانند لیزر پرتوان و اولتراسوند از موثرترین مدالیته های درمانی

برای مشکلات مفصل زانو هستند. همچنین جریانهای الکتریکی با تحریک اعصاب و عضلات زانو

موجب تقویت و مهار دردهای زانو میشوند.

برای زانو درد چی خوبه

این سوالی است که عموما از جانب بیماران پرسیده میشود. در پاسخ به این سوال باید گفت

نخستین اقدام برای کاهش فشار از روی مفصل زانو و لذا کاهش درد، کم کردن وزن بدن است.

هرچه وزن بدن کمتر باشد زانو کمتر تحت فشار قرار میگیرد و لذا کمتر تخریب میشود. ورزش زانو درد

را بسیار کم میکند. ورزش با تقویت عضلات اطراف زانو میتواند نقش مهمی در کاهش سنگینی از

روی مفصل داشته باشد. آب درمانی برای زانو در استخر همراه با ورزشهای تایید شده توسط فیزیوتراپیست

شما گزینه مهم بعدی است که میتواند به کاهش درد زانوی شما کمک کند.

حرکت شناسی چیست؟

 

حرکت شناسی، علم مطالعه ی حرکت انسان می باشد. در آموزش عالی ایالات متحده آمریکا،

این واژه به رشته ای چند وجهی یا رویکردی چندگانه در مطالعه ی حرکت انسان یا فعالیت جسمانی،

تمرکز و اشاره دارد. فعالیت جسمانی به منظور تمرین و بهبود فعالیت جسمانی، یادگیری

مهارت های حرکتی و حضور در فعالیت های حرکتی زندگی روزمره، محل کار، ورزش، حرکات موزون و بازی.

این رویکرد تمامی افراد اجتماع به طور کل و گروه های خاص شامل کودکان، افراد مسن و اشخاصی با

بیماری ها و اختلالات جسمانی، افراد آسیب دیده و در نهایت ورزشکاران را شامل می گردد.

حرکت شناسی، نامی مرسوم برای گروه های دانشگاهی دانشکده ها و دانشگاه ها در

حوزه های تخصصی متعددی از مطالعه بر روی علل، فرایندها، نتایج و مفاهیم مرتبط با فعالیت جسمانی

از نماهای مختلف آن، می باشد. این حوزه های تخصصی، دانش، روش های تحقیقی و اصول مطالعه

در اقسام هنر، علوم انسانی، اقسام علوم و تشکلات تخصصی را بکار می گیرند.

این زمینه های تخصصی شامل اما نه تنها محدود شده به علومی نظیر بیومکانیک،

روانشناسی فعالیت جسمانی، فیزیولوژی ورزش، تاریخ ورزش، روش های اندازه گیری

فعالیت های جسمانی، رشد حرکتی، یادگیری و کنترل حرکتی، فلسفه ی ورزش، فعالیت جسمانی و

سلامت عمومی، آموزش و تربیت بدنی، مدیریت ورزشی، طب ورزشی و جامعه شناسی ورزش هستند.

رویکردی بین رشته ای شامل تعدادی از این حوزه ها، غالبا به منظور معرفی مشکلات مهم اجتماع،

بکار گرفته می شود. مطالعه ی حرکت شناسی مشاغل متعددی نظیر تدریس، پژوهش، مربی گری،

مربی گری تناسب اندام و سایر خدمات مربوط به پزشکی ورزشی، ارتقا سلامت و رقابت های ورزشی

در سطوح عملکردی بالا، مدیریت موسسات مرتبط با ورزش، را بر می گیرد. انتخاب

حرکت شناسی به عنوان یک رشته ی تحصیلی در مقطع کارشناسی، دانشجویان را برای ورود به

تحصیلات عالی در طیف گسترده ای از تخصص های حوزه سلامتی و پزشکی آماده می کند.

موقعیتهای شغلی در مکان های متعددی نظیر آموزشگاه ها، کالج ها و دانشگاه ها، سازمان های دولتی و

خصوصی، محیط های بالینی و کسب وکار های دولتی و ارتشی موجود هستند

الکتروتراپی چیست؟

الکتروتراپی یک روش درمانی است که در آن از تحریک الکتریکی با هدف کاهش علائم درد و ناراحتی از طریق دستکاری عملکرد اعصاب فعال در مکانیزم درد و یا سیستم ایپوئیدی استفاده می‌شود. روش‌های مختلف مورد استفاده برای این درمان با مکانیزم‌های فیزیولوژیک متفاوت افراد ارتباط دارد. به این ترتیب اثربخشی الکتروتراپی با توجه به سطح و نوع درد و ناراحتی بیمار متفاوت است، اما تحقیقات انجام شده در این رابطه نشان می‌دهند هنگامی که از این روش به نحو درست استفاده شود، امکان کاهش چشمگیر درد و ناراحتی بیمار در نتیجه آن وجود دارد. در حوزه کلینیکی، در اکثر مواقع فرض می‌شود تحریک الکتریکی می‌تواند یک درمان مناسب برای تسکین مشکلات و ناراحتی‌های خاص باشد.

الکتروتراپی چیست؟

 

الکتروتراپی یک نوع درمان است که در آن از پالس‌های الکتریکی ضعیف برای ترمیم بافت، تحریک عملکرد اندام‌ها و افزایش احساس و قدرت عضله استفاده می‌شود.

الکتروتراپی چگونه انجام می‌شود؟

امروزه انواع مختلفی از روش‌های الکتروتراپی وجود دارد که شامل امواج مافوق صوت، اینترفرانشیا‌ل‌ تراپی‌ (interferential therapy)، تحریک الکتریکی عصب از روی پوست (TENS)، لیزر درمانی و تحریک عضله است. در روش امواج مافوق صوت از امواج صوتی برای تسریع فرآیند درمان استفاده می‌شود، در حالی که در روش اینترفرانشیال و تحریک الکتریکی عصب از روی پوست، درد و ناراحتی بیمار از طریق دستکاری وضعیت اعصابی که مسئولیت ایجاد احساس درد و ناراحتی را بر عهده دارند، تسکین پیدا می‌کند. علاوه بر این گاهی اوقات از لیزر درمانی برای ترمیم بافت آسیب‌دیده استفاده می‌شود. استفاده از لیزر در این شرایط به معنی این است که امکان درمان دقیق و سریع بیمار در این حالت امکان‌پذیر می‌باشد.

تاثیرها و مزایای ناشی از الکتروتراپی

مزایای ناشی از الکتروتراپی بسیار گسترده بوده و شامل یک فرآیند بهبود پیشرفته، ارتقای اثربخشی فرآیند چرخش خون در بدن، و بهبود وضعیت عملکرد عضلات است. تاثیرهای ناشی از الکتروتراپی شامل کاهش درد، افزایش قدرت، افزایش دامنه حرکت، افزایش سرعت و نیرومندی انقباض عضله و افزایش مقدار جذب مواد مغذی توسط اندام‌ها است. سایر تاثیرات ناشی از این درمان شامل کاهش التهاب موضعی و آزادسازی اندورفین است که در عمل هورمونی است که عملکرد بی‌حسی موضعی طبیعی را برای بدن بر عهده دارد.

شرایط و انواع دردهایی که الکتروتراپی می‌تواند به رفع آن‌ها کمک کند

امروزه از الکتروتراپی برای بهبود شرایط بیمار در موارد زیر استفاده می‌شود:

• درد قوزک حاد و مزمن و آرتروز مفصل قوزک
• کمر درد حاد و مزمن در ناحیه پایین کمر که با وضعیت اعصاب ستون فقرات و دیسک کمر یا آرتروز ستون فقرات و بیماری خرابی دیسک بین مهره‌ای (DDD) ارتباط داشته باشد.
• گردن درد حاد و مزمن که با آسیب‌دیدگی بافت‌های نرم عضلات، رباط‌ها و دیسک‌های بین مهره‌ای، ورم مفصل و آرتروز ستون فقرات ارتباط دارد.
• درد زانوی حاد، مزمن یا ناراحتی پس از عمل جراحی زانو که با آسیب‌دیدگی عضله، آسیب تاندون، و پارگی رباط یا مشکلات مربوط به آرتروز زانو ارتباط داشته باشد.
• درد حاد و مزمن شانه که با وضعیت عضله، تاندون، رباط یا آرتروز مفصل شانه ارتباط داشته باشد.
• سندرم تونل کارپال که با درد به خاطر وارد شدن فشار به اعصاب در تونل کارپال ارتباط دارد.
• درد و ناراحتی در ناحیه پا که شامل التهاب فاشیای کف پا، تندینوپسی آشیل، تومور عصبی مورتون و نوروپاتی محیطی است.
• عوارض پس از عمل جراحی لامینکتومی که یک نوع عمل جراحی در ناحیه ستون فقرات است.
• فلج اعصاب صورت
• نورالژی عصب سه‌قلو
• درد لگن
• درد و ناراحتی پس از عمل جراحی
• درد سیاتیک
• تاندونیت ماهیچه دو سر
• آرنج تنیس‌باز
• درد مچ دست
• اسپلینت ساق پا
• نوروپاتی دیابتی
• فیبرومیالژیا
• بیماری تخریب مفصل (DJD)
• دیستروفی رفلکسی سمپاتیک (RSD)
• بیماری هرپس زوستر حاد/ نورالژی پس هرپسی
• رماتیسم زانو

دوره درمان مناسب

مطالعات انجام شده نشان می‌دهد در اکثر موارد حداقل به ۲۰ دقیقه زمان برای دستیابی به نتایج مناسب در ارتباط با تحریک الکتریکی عصب از روی پوست نیاز است. به هر حال، در مواردی که از شدت فرکانس پایین‌تر برای درمان استفاده شده یا از آن به همراه طب سوزنی استفاده می‌گردد، ۲۰ دقیقه حداکثر زمان در نظر گرفته شده برای درمان است، زیرا در این شرایط می‌توان درمان را در طول روز دوباره بر روی بیمار تکرار کرد. از طرف دیگر، در مواردی که از شدت فرکانس بالاتر یا روش قدیمی برای این کار استفاده شود، قاعده مشخصی در ارتباط با کل زمان مورد نیاز برای درمان وجود ندارد. به این ترتیب برای اکثر افراد مدت زمان بین ۲۰ تا ۶۰ دقیقه می‌تواند کافی بوده و نتایج مناسب به همراه داشته باشد.

الکتروتراپی تا چه میزان بی‌خطر است؟

در هنگام استفاده از این درمان امواج الکتریکی از طریق چند جفت الکترود از پوست عبور کرده و فقط به عمق ۱ تا اینچ در بدن نفوذ می‌کند (سطحی که فیبرهای عصبی در آن قرار دارند). مشخص است که این مقدار کم از جریان الکتریکی نمی‌تواند بیمار را در معرض خطر خاص قرار دهد. به هر حال، با وجودی که الکتروتراپی یکی از ایمن‌ترین روش‌های درمان امروزی است، در برخی موارد نباید از آن برای افراد استفاده شود. این موارد در ادامه مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

موارد منع استفاده برای الکتروتراپی

در موارد زیر نباید از تحریک الکتریکی عصب از روی پوست برای افراد استفاده شود:

• در مواردی که فرد در دوره سه ماه اول بارداری قرار داشته باشد (به هر حال در طول دوره‌های سه ماه دوم و سوم بارداری تحت نظارت پزشک می‌توان از این درمان استفاده کرد).
• در مواردی که فرد احساس بی‌حسی و گزگز در ناحیه تحت درمان داشته باشد.
• در مواردی که فرد قبلاً به اختلال سیستم لنفاوی دچار شده باشد. در حقیقت تحریک الکتریکی عصب از روی پوست می‌تواند بر عملکرد سیستم لنفاوی تاثیر گذاشته و باعث تجمع مایع در نقاط تحت درمان شود.

علاوه بر این در هنگام استفاده از این درمان باید وضعیت پوست فرد نیز مورد توجه قرار گیرد. به این ترتیب معمولاً به افراد توصیه می‌شود قبل از استفاده از الکتروتراپی در فیزیوتراپی با متخصص طب فیزیکی در ارتباط با موارد زیر ملاقات و مشورت کنند:

• در صورتی که فرد از دستگاه‌های تنظیم کننده ضربان قلب استفاده می‌کند.
• در صورتی که فرد مشکلات قلبی عروقی دارد.
• در صورتی که فرد به سرطان مبتلا بوده یا قبلاً مبتلا به سرطان بوده است.
• در صورتی که فرد اخیراً با کاهش وزن زیاد به صورت غیر منتظره مواجه شده باشد.
• در صورتی که فرد درد و ناراحتی تشخیص داده نشده داشته باشد.
• در صورتی که فرد مبتلا به بیماری صرع باشد.
• در صورتی که فرد سکته مغزی کامل یا ناقص (حمله ایسکمی گذرا) کرده باشد.