مراقبت از سالمند با حوصله و مهربانی

افراد در دوره سالمندی معمولا کم کم به زوال عقل مبتلا می شوند. در این حالت ممکن

است زودتر از حالت عادی هیجان زده شوند. کارهای خود را نیمه تمام رها می کنند و

یا کاری میکنند که به خودشان و دیگران آسیب می زند.

مراقبین در این شرایط باید درک کنند که این رفتار سالمند به دلیل لجبازی نیست و نتیجه

طبیعی زوال عقل است. باید علل احتمالی آن را کشف کنند و تا جایی که ممکن است

آنها را بکاهند. سالمند باید از لحاظ فیزیکی و عاطفی رضایت داشته باشد.

پرستار سالمند باید بررسی کند که آیا سالمند درد می کشد و یا دچار بی خوابی مزمن

می باشد؟ آیا عکس العمل های پرستار سالمند به تشدید وضعیت کمک میکند؟ آیا

چیدمان خانه و وسیله های مورد نیاز  به نحوی است که حواس پرتی را روز به روز

بیشتر می کند؟

در دوره سالمندی تغییرات بسیاری در رفتار ایجاد می شود که برخی از آنها می تواند

نگران کننده باشد.

تقریبا تمام افراد که به زوال عقل یا آلزایمر دچار می شوند این تغییر رفتار را به صورت مشهود

نمایش می دهند. دلایل مختلفی موجب این امر می شود. مثلا ممکن است از قضیه ای عصبانی

شوند زیرا دلیل به وقوع پیوستن آن اتفاق را نمی دانند. واکنش های هیجانی افراطی دارند زیرا

وقایع را به خوبی درک نمی کنند و نمی توانند آنها را تجزیه و تحلیل کنند. آنها نمی توانند احساسات

خود را کنترل کنند و به دلیل محیط زندگی نامناسب از انجام کارهای شخصی خودشان باز می مانند،

بنابراین عصبی و پرخاشگر می شوند. پرستار سالمند باید ریشه تمامی احساسات اعم از

خوشحالی بی دلیل و یا بیش از حد، عصبی شدن، فریاد کشیدن و یا قهر کردن سالمند را شناسایی

کند و قبل از این واکنشهای هیجانی با رفتار مناسب سالمند را آرام نگه دارد.

مراقبت از سالمند

مراقبت از سالمند در منزل احتیاج به توانایی و صبر و حوصله فراوان پرستار دارد. پرستار سالمند

باید بتواند رفتار های نگران کننده را از رفتارهای عادی ولی اذیت کننده تفکیک کند. برخی رفتار های

نگران کننده احتیاج به درمان دارویی دارند که باید زیر نظر متخصص فرایند درمان آغاز شود، در صورتی

که بسیاری از رفتارهای مبتلا به زوال عقل با رفتار مناسب از سوی شخص یا اشخاصی که

وظیفه مراقبت از  را به عهده گرفته اند، کنترل می شود.

شما به عنوان یک مراقب باید رفتارهایی که موجب آسیب رسیدن به سالمند و یا اطرافیان می شود

را شناسایی و مدیریت کنید تا به مرحله بحرانی و شروع فاجعه نینجامد.

برای هر رفتار مخاطره آمیز باید راه حلی جداگانه بیابید. هر خشونتی که رخ  می دهد باید مشخص شود

به دلیل در نظر گرفته نشدن کدام نیاز می باشد. و برای پیشگیری از آن به نیاز سالمند توجه ویژه شود.

هر چقدر رفاه سالمند بیشتر باشد احتمال خشونت کاهش می یابد. محیط زندگی امن و راحت و با

امکاناتی که پاسخگوی نیازهای وی باشد، احساس توانمندی به او می دهد و باعث می شود کمتر به

اطرافیان وابسته باشند، همین امر از وقوع عکس العمل های خشونت آمیز جلوگیری می کند.

باید برای سالمند سرگرمی ها و فعالیت هایی که به او احساس زندگی بدهد ایجاد کرد تا از قدرت

محدود خودش استفاده کند و به او حس توانمندی بدهد.

زوال عقل باعث رفتار های عجیب و غریب می شود ولی لزوما همه آنها خطرناک نمی باشد. برای مثال

ممکن است  لباسهای خود را برعکس بپوشد و یا هنگام غذا خوردن غذا را روی میز بریزد، هیچ

کدام از این رفتار ها خطر ساز نیستند بنابراین نباید پرستار  سعی کند تمامی رفتارهایی که برای

یک بیمار آلزایمری عادی تلقی می شود را اصلاح کند، تذکر مداوم و آموزش های پی در پی احساس

سرخوردگی و ناتوانی میدهد و در نهایت باعث خشونت رفتاری می گردد. جهت نگهداری از سالمند

 آلزایمری می بایست با صبر و حوصله تمام رفتارهای او را رصد کرد و مراقب باشیم با رفتارهای نامهربانانه

انرژی منفی به سالمند انتقال ندهیم ونگهداری از سالمند در منزل را به پرستاران مجرب هومینو بسپارید.