بیماران قلبی در منزل

یکی از شایع ترین بیماری ها در زمان ما بیماری های قلب و عروق است در این نوشتار علائم ونشانه های

وقوع سکته قلبی و همچنین کمک های اولیه تا رسیدن نیروهای امدادی بررسی میشود .

سکته چیست : هرگاه در رگی از رگهای خون رسان قلب یا مغز گرفتگی ایجاد شود رگ مسدود شده و خون

رسانی آن متوقف می شود این توقف خون رسانی باعث وارد آمدن آسیب شدید به عضله قلب یا سلولهای مغز

در اطراف رگ مسدود شده میشود به این آسیب دیدگی عضله قلب یا مغز سکته(انفورکتاس) میگویند .
عضله قلب با انقباض متوالی و بی وقفه خود باعث میشود خون موجود در حفره های قلب به سراسر بدن پمپاژ

شود این عضلات خود، اکسیژن و انرژی لازم را از رگهای اطراف عضله قلب (کرونر) دریافت میکنند اگر یکی از این

عروق در طول زمان بخاطر لخته و رسوب شدن چربی مسدود گردد .خون رسانی بطور ناگهانی درآن رگ متوقف میشود

این توقف ناگهانی خون رسانی علائم بالینی خاصی دارد که به آن سکته قلبی گفته میشود.

نشانه های سکته قلبی

۱-درد قفسه سینه (درد آنژین)
این درد به شکل فشار روی قفسه سینه ، سوزش و سنگینی و درد پشت جناق سینه بروز می کند .که می تواند

از قفسه سینه به بازو،شانه و حتی فک و دندان انتشاریابد.
۲-ضربان تند و نامنظم قلب
۳-عرق زیاد ، بی دلیل و عموماسرد
۴-تنگی نفس
۵-احساس سبکی درسر،سرگیجه واز دست دادن ناگهانی تعادل
۶-خستگی مفرط که با استراحت هم برطرف نمی شود

به هنگام بروز سکته چه اقداماتی انجام دهیم

الف) وقتی که خودتان در معرض سکته قلبی هستید

۱- ازفعالیت بدنی اجتناب کنید.
۲- سعی کنید بصورت پی در پی و محکم سرفه کنید سرفه باید از ته سینه آغاز شود (مانند زمانی که می خواهید

خلط را از ته سینه خود خارج کنید عمل کنید)
۳- نفس های عمیق بکشید
۴- به نزدیکترین افراد اطراف خود وضعیت جسمانی تان را اطلاع دهید درغیر اینصورت به نیروهای امدادی (۱۱۵) اطلاع دهید.

ب) اگر اطرافیان شما در معرض سکته هستند

۱- خونسردی خود را حفظ کنید و بلافاصله با نیروهای امدادی (۱۱۵) تماس بگیرید
۲- ۲۰دقیقه اول بعد از سکته بسیار با اهمیت است آنرا از دست ندهید
۳- مطمئن شوید مجاری تنفسی بیمار باز است و اطراف بیمار را خلوت کنید تا تنفس راحت داشته باشد
۴- اگر بیمار دچار ایست قلبی شده است سعی کنید تا رسیدن نیروهای امدادی به بیمار ماساژ قلبی بدهید
۶- درصورتیکه خودتان بیمار را به اوراژانس رسانده اید یادتان باشد بخش تریاژ موظف است بیماران قلبی را

خارج از نوبت به پزشک کشیک معرفی کند.

نکات نظافت راه پله و فضای عمومی ساختمان

یکی از مورد توجه ترین قسمت های خدمات نظافتی، نظافت راه پله و فضای عمومی میباشد که نکات بسیاری

دز آن وجود دارد که باید رعایت شود تا به بهترین وجه ممکن بتوان بهترین برداشت را از آن داشت.

همانطور که در مقاله قبلی اشاره به نکات نظافت منزل در سریع ترین زمان ممکن کردیم در این مقاله نیز

به شما نکاتی را در باب نظافت راه پله و نظافت فضای عمومی خواهیم آموخت تا بتوانید بهترین نوع نظافت را تجربه کنید.

ابتدا باید اقدام به آماده کردن وسایل مورد نیاز در ضمینه نظافت خود کرده که به شرح زیر میباشد :

• سطل آب
• جارو
• دستمال
• روزنامه
• مواد شوینده مرغوب

پس از آماده سازی موارد بالا به سراغ راه پله های خود رفته در این قسمت باید این را به یاد داشته باشید

به دلیل اینکه راه پله از قسمت هایی میباشد که بیشتر در معرض دید بوده و از اهمیت خاصی برخوردار است

باید در نظافت آن بسیار دقت نمود تا مورد ایراد واقع نگردد.

برای شروع ابتدا به سرغ بالای راه پله ها رفته و با جارو شروع به جمع آوری زباله های موجود کرده

پس ار جمع آوری زباله های موجود از تمامی راه پله به وسیله یک دستمال مرطوب و یک دستمال

خیس و مقداری محلول آب و شوینده در سطل به سراغ نرده های راه پله رفته و شروع به نظافت نرده های راه پله

میکنیم ابتدا با دستمال مرطوبه آغشته به ماده تمیز کننده نرده مورد نظر را تمیز کرده و

سپس با دستمال خشک اقدام به تمیز کردن آن مینماییم.

نظافت شیشه :

برای نظافت شیشه شما ابندا به وسیله اسپره کردن شیشه پاک کن بر روی شیشه و

اقدام به تمیز کردن آن و خشک کردن آن توسط یک دستمال خشک خواهید کرد.

نکته :

در صورتی که شیشه های نظافت شونده رنگی باشند و یا دارای لک های رنگ و یا سایر ضایعات بر روی خود باشند

شما میتوانید به وسیله تیغ پاک کننده این ضایعات را تمیز کرده و سپس اقدام به نظافت شیشه نمایید،

برای لکه رنگ های قدیمی میتوانید از اسیتون نیز استفاده کنید .

نظافت آسانسور :

نظافت آسانسور یکی از مهمترین قسمت های نظافت راه پله میباشد به

دلیل اینکه نظافت راه پله به واسطه آن ارزیابی میگردد. برای نظافت آسانسور شما باید ابتدا قسمت های براق

و درخشان آسانسور را که بیشتر در دید میباشند را نظافت کنید که به وسیله یک دستمال مرطوب و ماده شوینده

ساده مانند تاید میتوانید این کار را نجام دهید. برای تمیز کردن شیشه های آسانسور سعی کنید وقت بیشتری را

بگذارید زیرا دارای اهمیت بیشتری میباشد . لازم به ذکر است در صورتی که در آسانسور از کف پایی استفاده میشود

آن را در هنگام شست و شوی فضای عمومی به وسیله تاید شسته و در محلی قرار دهید تا خشک شود .

نظافت راه پله :

نظافت کف راه پله از مهمترین موارد نظافت راه پله میباشد که باید به درستی انجام پذیرد در صورتی که

این مرحله به درستی انجام نپذیرد تمامی مراحل هر چند به درستی انحام شده باشند دچار اشکال خواهند بود .

برای نظافت کف راه پله شما میبایست محلولی از سطل آب و تاید را درست کنید در بعضی از موارد مشاهده شده

که از وایتکس و جرمگیر استفاده میکنند تا بتوانند تمیزی بیشتری را به همراه داشته باشند لازم به ذکر است

که این امر در بسیار از موارد به دلیل خاصیت اسیدی این مواد درست نمیباشد و پس از نظافت باعث خرابی

سریع محل میگردد که استفاده از چنین مواردی نیز نوصیه نمیگردد.

نکاتی در مورد سمپاشی ساس

سمپاشی ساس

سمپاشی ساس با بیش از سال ها تجربه در زمینه خدمات سمپاشی با کادری مجرب در از بین بردن انواع ساس با

استفاده از بهترین سموم ترکیبی و ارائه خدمات سم مناسب جهت انواع سوسک های

ریز آماده پاسخگویی به نیاز شهروندان عزیز است.

سمپاشی و دفع انواع آفات و حشرات با استفاده از سموم با کیفیت و مناسب جهت از

بین بردن هرنوع حشره و سوسک و موش در محیط های مختلف مانند ساس، انبارها، هتل ها و شرکت ها و

رفع کامل آن با رعایت تمامی اصول ایمنی، زیست محیطی و بهداشتی و فیزیولوژیکی از جمله خدمات سمپاشی ساس است.

حضور حشرات موذی از جمله مورچه، مورچه بالدار، ساس تختخوابی، انواع سوسک مانند

سوسک زمینی و سوسک فرش و سوسک مبلمان،سوسک های ریز، شپش، ساس ها، موش خانگی، عنکبوت، انواع

کک ها و کنه ها، بید لباس، رتیل ،آبدزدک، مارمولک و زنبور در محل های مختلف مانند

منزل و محل کار و غیره از جمله مواردی هستند که رفع کامل آن نیاز به سمپاسی مناسب و حرفه ای

محیط مورد نظر را دارد.

خدمات سمپاشی برای ساس کلیه خدمات خود را با در نظر گرفتن سلامت فردی مشتریان و با مشاوره کارشناسان مجرب انجام می دهد.

تمامی سموم مصرفی با تایید مهندسان کشاورزی و کارشناسان حشره شناسی است.

سمپاشی مناسب شامل محل های خاصی از خانه ،دفاتر و اداره ها و مراکز و مجتمع های مختلف می شود.

در ساس بخش هایی چون کف خانه، حمام و سرویس بهداشتی، سینک ظرفشویی و کابینت ها و

اتاق خواب تخت خواب، انباری و آشپزخانه، مبل ها و غیره از جمله محل های مورد نیاز برای سمپاشی هستند.

خدمات سمپاشی ساس

نکاتی که پس از سمپاشی باید رعایت گردد

تا زمان خشک شدن کامل سموم در خانه حضور نداشته باشید.زمان

خشک شدن کامل سموم معمولا بین ۵ تا ۱۰ ساعت است.

به نکات و توصیه های مجری سمپاشی حتما توجه کنید.

از حضور کودکان و افراد مبتلا به بیماری های تنفسی در هنگام سمپاشی و

پس از آن در محل جدا خودداری کنید.

محل هایی مانند سینک ظرفشویی و روشویی را با مواد شوینده و آب شستشو دهید.

برای افزایش تاثیر سمپاشی محیط منزل را تا حداقل بیست روز کاملا تمیز نگهدارید.

پس از حضور در محل سیستم تهویه تا حدود چهار ساعت روشن نگهدارید.

چگونه کپسول آتش نشانی مناسب را انتخاب کنیم؟

برای انتخاب کپسول آتش نشانی مناسب باید چکار کنیم؟

هنگامی که در مورد انتخاب خاموش کننده مناسب فکر می کنید، ابتدا از خودتان سوال کنید چه نوع حریقی ممکن است اتفاق بیفتد؟

داشتن کپسول آتش نشانی مناسب برای انواع مختلف آتش سوزی اهمیت بسیار زیادی دارد.

بسیاری از مردم تصور می کنند که یک کپسول آتش نشانی می تواند انواع مختلف حریق را خاموش کند و

این موضوع اهمیت چندانی ندارد! بعضی از خاموش کننده ها دارای پودر هستند که می تواند به

بعضی از تجهیزات حساس مانند کامپیوتر آسیب برساند، در حالیکه انواع دیگر باعث خسارت ناچیز شده و

یا حتی هیچ خسارتی به اینگونه تجهیزات وارد نمی کنند. در ادامه جهت راهنمایی شما برای انتخاب

نوع صحیح کپسول آتش نشانی، انواع حریق و نحوه انتخاب خاموش کننده مناسب برای هر یک از آنها شرح داده خواهد شد.

انواع آتش کدام اند؟

آتش به انواع مختلف شامل کلاس های A، B، C، D و K طبقه بندی می شود. کلاس حریق بر اساس نوع ماده سوختنی مشخص می گردد:

حریق نوع A:

این نوع آتش ناشی از مواد جامد نظیر چوب، کاغذ، پارچه، لاستیک و … است.

حریق نوع B:

این نوع آتش ناشی از مایعات قابل اشتعال مانند نفت، بنزین، گازوئیل، روغن و … و یا گازهای قابل اشتعال مانند گاز متان می باشد.

حریق نوع C:

در این نوع آتش، تجهیزات الکتریکی نظیر ترانس برق و کامپیوتر دخیل هستند.

حریق نوع D:

این نوع آتش ناشی از فلزات قابل اشتعال نظیر آلومینیوم و منیزیم می باشد.

حریق نوع K:

این نوع آتش ناشی از روغن های آشپزی بوده و در رستوران ها و آشپزخانه اتفاق می افتد.

چه نوع کپسول خاموش کننده برای چه نوع حریقی مناسب است؟

ارزیابی محل مورد نظر برای تعیین نوع، اندازه و وزن کپسول خاموش کننده دارای اهمیت می باشد.

برای تعیین نوع کپسول خاموش کننده ابتدا لازم است نوع مواد موجود در محل مشخص گردد.

در صورتی که در محل مورد نظر از مواد جامد اشتعال پذیری نظیر کاغذ، چوب، پلاستیک و پارچه استفاده می شود

(حریق نوع A)، استفاده از کپسول آتش نشانی آب و گاز توصیه می شود. علاوه بر این کپسول پودر و گاز نیز برای این منظور قابل استفاده است اما کارایی خاموش کننده آب و گاز در مورد جامدات اشتعال پذیر بیشتر می باشد. برای مایعات و گازهای اشتعال پذیر (حریق نوع B)، استفاده از کپسول خاموش کننده پودر و گاز توصیه می شود. برای حریق نوع C (حریق ناشی از الکتریسیته) می توان از کپسول پودر و گاز و یا کپسول Co2 استفاده نمود.

بهترین کپسول آتش نشانی برای خانه شما کدام است؟

معمولاً در خانه یا دفتر محل کار از خاموش کننده های مناسب جهت حریق نوع B، A و C یعنی کپسول آتش نشانی پودر و گاز که برای خاموش کردن حریق ناشی از جامدات، مایعات و گازهای قابل اشتعال و همچنین حریق ناشی از برق مناسب است، استفاده می شود. همیشه در هر طبقه از خانه خود یک کپسول پودر و گاز داشته باشید (پارکینگ را فراموش نکیند) و مطمئن شوید که همه ساکنین از محل آنها اطلاع دارند. همچنین می توانید یک کپسول CO2 را در آشپزخانه قرار دهید.

کپسول آتش نشانی مناسب رستوران ها و آشپزخانه ها کدام است؟

از آنجایی که در اماکنی مانند رستوران ها یا آشپزخانه ها از روغن های سرخ کردنی استفاده می شود و امکان آتش سوزی ناشی از روغن بیشتر است، استفاده از کپسول های خاموش کننده مناسب حریق نوع K مانند کپسول آتش نشانی پودر و گاز و کپسول آتش نشانی فوم توصیه می شود. همچنین جهت جلوگیری از آلوده شدن مواد غذایی و محیط آشپزخانه می توان از کپسول آتش نشانی CO2 در رستوران و آشپرخانه استفاده نمود. بنابراین توصیه می شود هر دو نوع خاموش کننده پودر و گاز و CO2 در اینگونه مکانها وجود داشته باشد.

کپسول آتش نشانی را کجا قرار دهیم؟

متخصصان توصیه می کنند که در هر طبقه حداقل یک کپسول خاموش کننده در محلی قرار داشته باشد که در صورت وقوع آتش سوزی، افراد برای پیدا کردن آن مجبور نباشند فاصله زیادی را طی کنند. در صورتی که کپسول خاموش کننده آتش به سرعت قابل دسترسی باشد، می توان آتش را خیلی زود مهار کرده و از گسترش آن و ایجاد خسارتهای جانی و مالی جلوگیری نمود. بنابراین نصب کپسول آتش نشانی در راهرو هر طبقه و در مکانی که به راحتی در دسترس و قابل مشاهده باشد توصیه می گردد. پیشنهاد می شود یک کپسول پودر و گاز در هر طبقه وجود داشته باشد و یک کپسول CO2 برای آشپزخانه، یک کپسول پودر و گاز برای پارکینگ و یک کپسول CO2 برای اتاق آسانسور در نظر گرفته شود.

نکات مهم در مورد کپسول خاموش کننده:

خاموش کننده های دستی به سادگی قابل انتقال به محل حریق هستند اما باید توجه داشت که این خاموش کننده ها برای اطفاء آتش سوزی های کوچک کاربرد داشته و در صورت گسترده بودن آتش باید با آتش نشانی (۱۲۵) تماس گرفت. دقت کنید که کپسول آتش نشانی باید در محل مناسب قرار داده شود تا به سادگی در دسترس بوده و از مواد قابل اشتعال و تجهیزاتی که ممکن است باعث آسیب رساندن به آنها شود مقداری فاصله داشته باشد. همچنین از قرار دادن کپسول ها در نزدیکی حرارت یا زیر نور مستقیم خورشید خودداری نمایید. می توانید برای دریافت مشاوره رایگان در خصوص خرید کپسول آتش نشانی از منوی تماس با ما استفاده کنید.

معرفی کامل و جامع تراریوم ( باغ شیشه ای )

در حال حاضر تراریوم یا باغ شیشه ای یکی از ساده ترین و در عین حال زیباترین روش های نگهداری از گیاهان در محیط منزل و سرکار است.

به ویژه برای افرادی که وقت و حوصله پرورش گل آپارتمانی ندارند جایگزین مناسبی است.

این باغ شیشه ای در فضای داخل اتاق ، آشپزخانه ، روی میز اتاق نشیمن و … به آسانی قابل استفاده است.

تراریوم چیست

برای ساخت تراریوم مجموعه ای از گل و گیاهان بزرگ و کوچک که شرایط زندگی و رشد یکسانی دارند

را در یک محیط بسته در ظروف تزیینی شیشه ای قرار می دهند که محیطی مشابه با

شرایط گلخانه برای آنها فراهم می شود و به راحتی در کنار هم محافظت شده و پرورش پیدا می کنند.

در این صورت گیاهان به توجه زیادی نیاز نخواهد داشت چون رطوبت در شیشه حفظ می شود

به این صورت که آب تبخیر شده از سطح برگ ها به صورت قطره های آب بر روی دیواره شیشه نشسته و

به تدریج از روی دیواره به سمت پایین حرکت کرده و وارد خاک می­شود، وجود این چرخه آب در ظرف باعث می­شود

که گاهی تا هفته­ ها نیاز به آبیاری نباشد.

حتی با این روش میتوان گیاهانی که نیاز به نور زیاد دارند را در مکانهایی که پنجره هم ندارند

نگاهداری کرد زیرا نیاز نوری گیاهان با نصب یک لامپ در تراریوم برطرف می شود.

در این صورت خطر کمتری گیاهان را به ابتلا به بیماری ها تهدید می کند، چون

محیط داخل آن بهداشتی و استریل است.

انتخاب تراریوم به عنوان هدیه و یا حتی بجای دسته گل ، بسیار خاص و زیباست چون گیاهان

با طراوات و زنده مانده و دوام و ماندگاری بیشتری دارند و میتوانید به سادگی

ازگل فروشی ها خرید و تهیه کنید.این باغ شیشه ای زیبا آرامش و نشاط را برای شما به وجود می آورد.

 

 

انواع تراریوم

 

مدل بسته: Closed Terrarium

انواع گیاهان گرمسیری مانند خزه ، سرخس ، ارکیده که نیاز به شرایط محیطی مرطوب و نگهداری مشابه هم دارند

در تراریوم های بسته قرار داده می شوند.در تراریوم یا باغ شیشه ای بسته لازم است در آن هفته ای

یک بار باز شود تا رطوبت و بخار اضافی از داخل و دیواره های ظرف خارج شود.این کار باعث می شود

تا از به وجود آمدن بیماری و کپک هم جلوگیری شود.

مدل باز : Open Terrarium

گیاهانی که نیاز به آبیاری و رطوبت کم دارند مثل انواع ساکولنت (Succulent) مناسب این مدل هستند

زیرا آب را به مدت زیاد درون خود ذخیره میکنند.

همچنین برای گیاهانی که نیاز به تابش نور مستقیم آفتاب دارند گزینه بهتری است.

نکات مهم هنگام کاشت یا خرید تراریوم

خرید و یا کاشت گیاهان در هر کدام از این دو مدل کاملا سلیقه ای و دلخواه می باشد اما هر کدام ویژگی ها

و نکات مهمی دارند به اختصار توضیح میدهم :

• گیاهانی که در تراریوم بسته کاشته میشوند حتما باید از گیاهانی انتخاب شوند که نیاز به رطوبت بالایی داشته باشند.
• گیاهان گوشتی و کاکتوس ها بهتر است در ظروف در باز و بدون سرپوش کاشته شوند و پرورش پیدا کنند.
• ابتلای گیاهان به بیماری در مدل بشقابی یا باز کمتر است.
• در مدل باز چون دیواره ظرف یکسان یا کوتاه تر از گیاهان است ، آنها تقریباً کامل در معرض فضای بیرون و محیط قرار دارند.
• ارتفاع ظروف در مدل باز باید بلند یا هم سطح با ارتفاع گیاهان کاشته شده باشد.

روش نگهداری تراریوم

برای نگهداری بهتر تراریوم باید به نیازهای آن رسیدگی کرد،که معمولا اکثر آنها نیازهای مشابهی دارند.

نور مناسب تراریوم :

نور یکی از نیازهای اساسی همه گیاهان بوده که برای فرآیند فتوسنتز واجب است .با این حال تمامی آنها با توجه به شرایطشان نیاز به نوردهی یکسانی ندارند.اگر تراریوم را خودتان درست میکنید باید توجه داشته باشید که گیاهانی که قرار است با هم بکارید به چه میزان از نور دهی نیاز دارند.اگر در منزل یا محیط کار پنجره ندارید نگران نباشید میتوانید از لامپ های فلورسنت یا( چراغ گیاه )در بالای ظرف استفاده کنید.این لامپ ها نور خورشید را شبیه سازی می کنند.

رطوبت تراریوم :

رطوبت و دمای کافی موجب شادابی بیشتر گیاهان می شود.اما یادتان باشد که رطوبت بیش از حد بخصوص در تراریوم بسته موجب بوجود آمدن بیماری و قارچ می شود. اگر رطوبت مناسب باشد گیاهان به راحتی رشد خواهند کرد.

آبیاری تراریوم :

آبیاری تراریوم ها معمولا ماهی یکبار در فصل سرد  و ماهی دو بار در فصل گرم می باشد. ترجیحا برای تمیز کردن برگ گیاهان با اسپری آبیاری شوند.

اما این مسئله بطور یکسان شامل همه تراریوم ها نمی شود.ممکن است در تابستان خانه ای دمای معمولی داشته و خانه ای به شدت گرم باشد. به همین دلیل زمان و میزان دقیق و نیاز به آبیاری آنها با خودتان است .

آبیاری هیچوقت نباید بصورت مستقیم و در مرکز ظرف باشد ، بلکه باید به آرامی و کم کم در اطراف تراریوم انجام شود، سپس این آب به آهستگی در کل ظرف پخش میشود. هرگز نباید آب در زیر لایه سنگ ها جمع شود ، زیرا آبیاری زیاد موجب پوسیدگی و خراب شدن گیاه می شود.

نحوه آموزش کاشت بذر گیاهان

نحوه آموزش کاشت بذر:

ابتدا باید بذرها را در خزانه نگهداری کنید و در زمان موعد به گلدان اصلی انتقال دهید
وسایل لازم:

• ظرف مخصوص : می تواند سینی نشا باشد یا میتوانید ظرف های یک بار مصرف مثل ظرف های
• بستنی های لیتری، ظرف های غذای یک بار مصرف یا لیوان شفاف یا اصلا گلدان های کوچک
•   را تهیه کرده و زیر آن را چند سوراخ زهکش زده
• یک نایلون شفاف برای ظرفهایی که درب ندارند یا گلدان تهیه کنید
• یک عدد کش برای بستن دورز نایلون برای ایجاد رطوبت لازم
• آب پاش برای مرطوب کردن بستر
• بستر برای کاشت بذر که بالا ذکر کردیم ترکیب ۵۰ درصد پیت ماس+ ۳۰ درصد کوکوپیت+ ۲۰ درصد پرلیت
• ابتدا بستر خود را ترکیب کرده و در داخل ظرف خود که از قبل روی آن نام بذرهای خود همراه
• با تاریخ نوشته اید را ریخته البته دقت نمایید بستر را تا سر پر نکنید چون باید روی آن را با یک
• نایلون فریزر ببندید و باید یک فضای کافی برای جوانه زنی بذرها هم قرار دهید که وقتی بذری
• جوانه زنی کرد فضای کامل برای رشد را داشته باشد و سر جوانه ها با نایلون فریزر ما تداخل نداشته باشند

بذرهای خود را به ترتیب زیر عمل میکنیم:

بذرها از نظر اندازه به اندازه های کوچک، متوسط و بزرگ تقسیم می شوند به این موضوعی

که عرض میکنم خیلی دقت نمایید ابتدا توضیحات نکاتی در مورد محصول خود را

در صفحه خود محصول در قسمت راهنمای کاشت حتما ببینید یا اگر این موضوع برای شما مبهم هست

۱- بذرهای ریز: این بذرها به دو اندازه هستند خیلی ریز همانند بذرهای استرپتوکارپوس 

که همانند گرد وغبار هستند باید آنها را مستقیما روی بستر پاشید و روی آن را هیچ خاکی

نریخت همینکه بذرها بستر را لمس کنند کافی می باشد در آب یاری این بذرها باید خیلی دقت نمود

باید با اب پاش آبیاری شوند چون اگر آبیاری بصورت مستقیم و شدید باشد احتمال هست

بذرها به داخل رفته و بذرها خفه شده وجوانه زنی ایجاد نشود
۲-بذرهای متوسط : باز با توجه به شرایط هر محصول در صفحه هر محصول

در قسمت راهنمای کاشت کامل مطالعه کنید نکات را. این بذرها گاها” باید قبل از کاشت درون

آب قرار بگیرند تا راحت تر جوانه زنی کنند .هر بذر به اندازه دو برابر قطرش باید زیر بستر باشد
۳-بذرهای درشت این بذرها اکثرا باید به مدت ۲۴ الی ۳۶ ساعت درون آب قرار بگیرند

یا اینکه باید پوسته روی آنها خراشیده شود مثل بذرهای جینکو …. این بذرها نیز به اندازه

دو برابر قطرشان باید زیر خاک باشند
یک نکته مهم در مورد بذرهای پوشش دار:بذرهای پوشش دار بذرهایی هستند که بصورت خیلی ریز هستند ولی شرکتهای معتبر یک پوشش زرد رنگ یا آبی رنگ به این بذرها می زنند هماند بذرهای بگونیا اف۱ ها یا بذرهای اطلسی و … این بذرها به هیچ وجه قبل از کاشت درون آب قرار ندهید چون پوشش در آب محو شده و بذرها را پیدا نخواهید کرد باید بصورت مستقیم درون بستر قرار دهید

بعد از قرار دادن بذرها  با یک آب پاش خوب بستر را مرطوب کرده و یک نایلون شفاف فریزر روی بستر خود کشیده و آن را  با کش خوب بسته یا درب آن را محکم ببندید طوری که هوایی وارد آن نشود و در مکانی ترجیحا با نور کم خورشید در دمای ۲۰ الی ۳۰ درجه قرار می دهیم .دراین مدت هر چند روز یکبار بستر رو بازرسی نمایید چنانچه رطوبت آن کم شده باشد مجددا مرطوب نمایید و درب آن را کنترل نمایید.

جوانه زنی بذرها: زمانی که بذرها جوانه زنی کردند نایلون را برنداشته ، آن را در مکانی با نور غیر مستقیم قرار دهید و زمانی که جوانه ۴ برگه شدند یک سوراخ با مداد در نایلون ایجاد کرده تا رطوبت کمتر شده این عمل را چند روز بعد باز انجام دهید طوری که گیاه به هوای بیرون کاملا عادت کند در این زمان مواظب تغییرات دمایی شدید و رطوبت باشید .بهتر این هست گیاهانی که برای فضای بیرون هستند در منطل نگاهداری نشوند و اگر نکاهداری می شوند در فضای با نور زیاد و تهویه خوب نگاهداری شوند

آزمایش‌‌های دوران بارداری

آزمایش‌‌های بارداری یکی از اقدامات مهم برای مراقبت‌های دوران بارداری است. این آزمایش‌ها اطلاعاتی

را دربارۀ سلامت شما و فرزندتان در اختیار پزشک می‌گذارد و کمک ‌‌می‌کند تا هر نوع مشکل مؤثر در سلامت

جنین و شما مثل نقص‌‌های مادرزادی، بیماری‌‌های ژنتیکی و عوارض بارداری تشخیص داده شود. برخی از

آزمایش‌های بارداری برای همۀ زنان تجویز می‌شود، درحالی‌که برخی از آنها فقط با توجه به شرایط زنان

باردار و تشخیص پزشک تجویز خواهد شد. برخی از این آزمایش‌ها در این مطلب بررسی شده و بهتر است

شما نیز اطلاعات کافی را در مورد این آزمایش‌ها داشته باشید.

​​​​​​​آزمایش‌‌ها و اقدامات معمول بارداری

آزمایش‌‌های مختلفی در طول مراحل دوران بارداریانجام می‌شود. برخی از این آزمایش‌‌ها، سلامت شما

را بررسی ‌‌می‌کند و برخی از آنها اطلاعاتی دربارۀ سلامت جنین در اختیار پزشک ‌‌می‌گذارد. این آزمایش‌ها به شرح زیر است:

آزمایش خون و ادرار: انجام آزمایش‌های معمول و روتین بارداری برای بررسی وضعیت سلامت شما

ضروری است و بر حسب ضرورت، ممکن است پزشک آزمایش‌های دیگری را نیز برای شما تجویز کند.

 در این آزمایش‌‌ها، نمونۀ خون و ادرار شما برای وجود موارد زیر بررسی ‌‌می‌شود:

• شمارش گلبول‌ها یا cbc و کم‌خونی

• دیابت و دیابت بارداری

• کم کاری یا پرکاری تیرویید

• ایدز، هپاتیت b و دیگر بیماری‌‌های آمیزشی

• تعیین گروه خون پدر برای تعیین rh

• قند و پروتیین در ادرار

• وجود عفونت در ادرار

• تست کومبس غیرمستقیم در مادران rh منفی

• سونوگرافی: در سونوگرافی پزشک با استفاده از امواج اولتراساند، وضعیت جفت جنین و اندام‌‌های

• او را بررسی می‌کند. اگر در دوران بارداری با مشکلی مواجه نشوید، سه بار سونوگرافی به صورت معمول انجام می‌شود. 

• این سونوگرافی‌ها شامل موارد زیر است:

سونوگرافی اول: در هفته‌های ۱۱ تا ۱۳ بارداری و همراه با آزمایش‌های غربالگری جنین و تحت عنوان سونوگرافی nt انجام می‌شود.

سونوگرافی دوم: به شکل معمول از شروع هفتۀ ۱۶ تا قبل از پایان هفتۀ ۱۸ بارداری درخواست می‌شود.

سونوگرافی هفته‌های ۱۶ تا ۱۸ بارداری باید هدفمند و به منظور بررسی تعداد جنین، وضعیت جفت، سن بارداری و

تعیین ناهنجاری‌های واضح جنین صورت می‌گیرد.

سونوگرافی سوم: در هفته‌های ۳۱ تا ۳۴ بارداری به منظور بررسی وضعیت رشد جنین، میزان مایع آمنیوتیک، نمایش

جنین، وضعیت جفت و ناهنجاری‌ها درخواست داده می‌شود.

آزمایش غربالگری دیابت بارداری: به منظور غربالگری دیابت بارداری، پزشک معمولاً برای همۀ زنان باردار

در هفته‌های ۲۴ تا ۲۸ بارداری، آزمایش‌هایی را توصیه می‌کند. معمولاً آزمایش‌های غربالگری دیابت بارداری

به دو روش انجام می‌شوند. یکی از این روش‌ها تست چالش گلوکز است. در این روش به زن باردار، ۵۰ گرم

گلوکز خوراکی داده می‌شود و بعد از یک ساعت گلوکز خون از طریق یک نمونه‌گیری خون ساده اندازه‌گیری

می‌شود، درصورتی‌که گلوکز خون کمتر از ۱۴۰میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد، وضعیت طبیعی محسوب خواهد

شد و در غیر این صورت، مرحلۀ دوم آزمایش که آزمایش تحمل گلکوز خوراکی است درخواست می‌شود. در این

آزمایش ابتدا قند خون ناشتا اندازه گرفته می‌شود و سپس به فرد ۱۰۰ گرم گلوکوز خوراکی داده می‌شود و

میزان قند خون سه بار؛ یک ساعت، دو ساعت و سه ساعت پس از خوردن گلوکز اندازه‌گیری می‌شود. پزشک

با بررسی نتایج، تشخیص قطعی دیابت بارداری را می‌دهد. روش دیگر روش یک مرحله‌ای است که در آن آزمون

چالش گلوکز حذف شده است و پزشک تست تحمل گلوکز خوراکی دو ساعته با ۷۵ گرم گلوکز را درخواست می‌کند.

غربالگری نقص مادرزادی جنین

آزمایش‌های غربالگری برای بررسی میزان احتمال وجود اختلالات ژنتیکی و نقص‌‌های مادرزادی در جنین استفاده می‌شود.

مهم‌ترین اختلالات کروموزومی که در این غربالگری غربال می‌شود، تریزومی‌ها هستند که در این بین سندرم داون شایع‌ترین

می‌باشد. آزمایش‌‌های غربالگری معمولاً میزان خطر ابتلا به یک اختلال یا بیماری را نشان ‌‌می‌دهد و پرخطر بودن یک نتیجه

به این معنی نیست که کودک حتماً با آن بیماری یا اختلال متولد خواهد شد. از طرفی کم‌خطر بودن نتیجۀ یک آزمایش

نیز به معنی یک بارداری بدون مشکل نخواهد بود. انجام آزمایش‌های غربالگری نقص مادرزادی جنین در بارداری به همۀ

زنان توصیه می‌شود، اما اگر بر اساس نتیجۀ آزمایش‌های غربالگری یا نظر پزشک، مادر باردار در گروه پرخطر دسته‌بندی شود،

پزشک ممکن است آزمایش‌های تشخیصی دیگری را نیز تجویز کند. برای بررسی اختلالات ژنتیکی و نقص‌های مادرزادی

در جنین، از آزمایش‌های غربالگری به شکل‌های زیر استفاده می‌شود:

غربالگری سه ماهۀ اول: پزشک در حدود هفته‌های ۱۱ تا ۱۳ بارداری ‌‌می‌تواند به کمک سونوگرافی nt، وضعیت پشت

گردن جنین را بررسی کند. کلفت بودن پوست پشت گردن جنین یا وجود چروک‌‌هایی در این ناحیه ‌‌می‌تواند به معنی بالا بودن

احتمال سندرم داون باشد. این آزمایش همزمان با یک آزمایش خون انجام می‌شود که در آن سطح بتای آزاد گنادوتروپین

جفتی انسان یا hcg و پروتئین a پلاسما (papp-a) اندازه‌گیری می‌شود. این مجموعه آزمایش با عنوان غربالگری سه ماهۀ اول شناخته می‌شود.

غربالگری یکپارچه: اگر در غربالگری سه ماهۀ اول امکان سونوگرافی nt وجود نداشته باشد، غربالگری یکپارچه

توصیه می‌شود. در این آزمایش، پزشک با ترکیب نتیجۀ آزمایش خون هفته‌های ۱۱ تا ۱۳ و ترکیب آن با نتایج آزمایش

نشانگرهای چهارگانه در هفته‌های ۱۵ تا ۱۷ به بررسی احتمال نقص‌ها می‌پردازد. نتیجۀ این آزمایش ترکیبی، خطر

ابتلای جنین به سندرم داون و نقص‌های لولۀ عصبی را اندازه‌گیری ‌‌می‌کند.

آزمایش غربالگری سه ماهۀ دوم: پزشک در این آزمایش با بررسی نمونه خون، سطح چهار نوع مادۀ مختلف

را بررسی ‌‌می‌کند که از طریق جنین و جفت به وجود آمده است. وجود میزان معینی از این موارد در خون شما

می‌تواند به معنای این باشد که احتمال وجود نقص مادرزادی یا نقص لولۀ عصبی در جنین زیاد است. این آزمایش

در سه ماهۀ دوم بارداری و معمولاً بین هفته‌های ۱۵ تا ۱۷ انجام ‌‌می‌شود. نتیجۀ غربالگری با گزارش درسه

سطح کم‌خطر، خطر متوسط و پرخطر ارزیابی می‌شود. اگر غربالگری سه ماهۀ اول پرخطر گزارش شود، بررسی‌های

بیشتری برای فرد انجام می‌شود. اگر خطر متوسط گزارش شود غربالگری سه ماهۀ سوم مورد نیاز است و اگر

کم‌خطر گزارش شود، به انجام غربالگری سه ماهۀ دوم نیازی نیست ولی در شرایطی که غربالگری در سه ماهۀ اول

انجام نشده باشد، غربالگری سه ماهۀ دوم مورد نیاز خواهد بود.

سونوگرافی آنومالی: این سونوگرافی معمولاً در هفته‌های ۱۶ تا ۱۸ بارداری انجام می‌شود و به پزشک این امکان

را می‌دهد که جنین در حال رشد را مشاهده کند و به دنبال نشانه‌های خاص برخی عارضه‌های ساختاری در جنین

باشد. همچنین پزشکدر سونوگرافی آنومالی می‌تواند مشکلات قلب، ستون فقرات، شکم، صورت یا بخش‌های دیگر

بدن جنین را تشخیص بدهد. هدف از این سونوگرافی بررسی وضعیت رشد جنین و مشکلات احتمالی در رشد اوست.

آزمایش dna آزاد جنینی: این آزمایش یک روش قطعی در تشخیص ناهنجاری‌های ژنتیکی است. در این آزمایش،

dna جنین که از خون مادر استخراج شده است، از لحاظ وجود سندرم داون و تریزومی ۱۳ و ۱۸ بررسی می‌شود.

 این آزمایش از هفتۀ ۱۰ بارداری به بعد قابل انجام است. پزشکان انجام این آزمایش را فقط به زنانی توصیه ‌‌می‌کنند

 که بارداری پرخطر دارند. این آزمایش در حال حاضر در ایران انجام نمی‌شود. این روش به دلیل کم‌خطر بدون می‌تواند

جایگزین روش‌های تهاجمی مثل آمنیوسنتز باشد و برخی آزمایشگاه‌ها، نمونه‌ها را به آزمایشگاه‌های خارج از کشور ارسال می کنند.

​​​​​​​آزمایش‌‌های تشخیصی تهاجمی

این نوع آزمایش‌های تشخیصی، آزمایش‌هایی تهاجمی است که برای تشخیص قطعی نقص‌های مادرزادی استفاده

می‌شود. از آنجا که این آزمایش‌ها می‌تواند باعث آسیب رساندن به جنین شود، انجام آنها با احتیاط صورت می‌گیرد. 

در مواردی که غربالگری پرخطر باشد، معمولاً آزمایش‌های تشخیصی برای اطمینان از وجود ناهنجاری انجام می‌شود.

این آزمایش‌ها به این دلیل که دقت بالایی در تشخیص دارند، تنها ملاک پزشکی قانونی برای صدور مجوز ختم بارداری است.

نمونه‌برداری از پرزهای جفتی یا cvs: در این آزمایش، پزشک با وارد کردن یک سوزن به داخل شکم یا وارد

کردن یک لولۀ باریک به درون واژن، نمونۀ کوچکی از جفت برمی‌دارد و با بررسی نمونه، سندرم داون یا دیگر عارضه‌‌های

ژنتیکی را تشخیص ‌‌می‌دهد. این آزمایش با اطمینان، وجود یا نبود مشکل را نشان ‌‌می‌دهد اما مثل آمنیوسنتز با

خطر سقط جنین همراه است.

آمنیوسنتز (amniocentesis): پزشک با وارد کردن یک سوزن به داخل شکم مادر، نمونه‌ای از مایع اطراف جنین

بر‌‌می‌دارد و آن را برای تشخیص اختلالات کروموزومی و نقص‌‌های مادرزادی بررسی ‌‌می‌کند. این آزمایش امکان تشخیص

نقص‌های لولۀ عصبی را نیز برای پزشک فراهم می‌کند. آمنیوسنتز با خطراتی مانند سقط جنین همراه است. این آزمایش

معمولاً در هفتۀ ۱۶ بارداری انجام می‌شود.

سونوگرافی چیست

سونوگرافی چیست ؟ یک نوع دستگاه تصویربرداری است که با استفاده از امواج صوتی با فرکانس

بالا، اندامها و ساختارهای داخل بدن را نگاه می کنند.
متخصصان از آن برای مشاهده قلب، رگ های خونی، کلیه ها، کبد و سایر اعضای بدن استفاده می کنند.

در دوران بارداری، پزشکان از این نوع تصویربرداری برای مشاهده جنین استفاده می کنند. بر

خلاف اشعه ایکس، امواج این معاینه شما را به اشعه ای منعکس نمی کند و مضر نمی باشد.

در طول معیانه، شما روی یک تخت قرار می گیرید. یک تکنسین یا پزشک مخصوص دستگاهی

را به نام مبدل بر روی بخشی از بدن شما حرکت می دهد. این مبدل، امواج صوتی را ارسال

می کند که از بافت درون بدن شما تصویربرداری می کند.

این مبدل نیز امواجی را که پشت سر می گذارد تصویربرداری می کند و آن ها را ضبط می کند.

دستگاه سونوگرافی (اولتراسوند) تصاویری از امواج صوتی ایجاد می کند.

تصویربرداری سونوگرافی چیست؟

سونوگرافی بی خطر و بدون درد است و تصاویری از داخل بدن را با استفاده از امواج صوتی تولید می کند. این تصویربرداری، شامل استفاده از یک مبدل کوچک (پروب) و ژل است که به صورت مستقیم روی پوست قرار می گیرد.
امواج صوتی با فرکانس بالا از پروب از طریق ژل به بدن منتقل می شود. معاینات سونوگرافی از پرتوی های مضر استفاده نمی کند (همانطور که در اشعه ایکس استفاده می شود)، بنابراین برای بیمار خطرناک نمی باشد.

 

 انواع سونوگرافی : (دسته بندی کلی)

اساسا هفت روش متفاوت وجود دارد، اما روند اصلی یکسان است. انواع مختلف روش ها عبارتند از:

۱- سونوگرافی ترانس واژینال : جهت تولید تصاویر سونوگرافی در داخل واژن مورد استفاده قرار می گیرند که ترانس واژینال اغلب در دوران اولیه بارداری استفاده می شود.

۲- سونوگرافی معمولی : معاینه ای که از یک مبدل استفاده می شود و در نواحی مختلف بدن مانند شکم برای تولید تصاویر دو بعدی از جنین در حال رشد صورت می گیرد.

۳- سونوگرافی تخصصی : این معاینه شبیه سونوگرافی معمولی است، اما این نوع معاینه یک مشکل مشکوک را هدف قرار می دهد و از تجهیزات پیچیده تر استفاده می شود.

۴- تصویربرداری رنگی یا کالر داپلر : این روش تصویربرداری تغییرات جزئی در فرکانس امواج فراصوتی را اندازه گیری می کند، زیرا آنها از اجسام متحرک مانند سلول های خونی تصویربرداری می کنند.

۵- سونوگرافی سه بعدی : با استفاده از prob های مخصوص از قبل طراحی شده و نرم افزار های تخصصی مثلا برای تولید تصاویر سه بعدی از جنین در حال رشد است.

۶- سونوگرافی ۴ بعدی یا ۳ بعدی داینامیک : با استفاده از اسکنرهای مخصوص طراحی شده و مثلا برای نگاه کردن به صورت و حرکات کودک قبل از زایمان استفاده می شود.

۷- اکوکاردیوگرافی جنینی : استفاده از امواج اولتراسوند برای ارزیابی آناتومی و عملکرد قلب کودک است. دستگاه های پیشرفته ای در این زمینه در اپلیکیشن هومینو موجود می باشد. این گزارش برای کمک به ارزیابی مشکالت نقص قلب مادرزادی مورد استفاده قرار می گیرد.

برخی از کاربردهای رایج سونوگرافی چیست ؟

سونوگرافی می تواند با تشخیص و ارزیابی آسیب های بدن در شرایط مختلف برای تشخیص بیماری کمک کند.

همچنین برای کمک به پزشکان از علائمی مانند:

• درد
• ورم
• عفونت

این نوع تصویربرداری یک روش مفید برای بررسی بسیاری از اندام های داخلی بدن است، برخی از مواردی که از اهمیت بالاتری برخوردار هستند شامل:

• قلب و عروق خونی، از جمله آئورت شکمی و شاخه های اصلی آن
• کبد
• کیسه صفرا
• طحال
• پانکراس
• کلیه ها
• مثانه (مانند تشخیص واریکوسل در مردان)
• رحم، تخمدان ها و سونوگرافی بارداری
• چشم ها
• تیروئید و غدد پاراتیروئید
• اسکروتوم (بیضه ها)
• مغز نوزادان
• لگن نوزادان
• ستون فقرات در نوزادان
• بافت نرم و پستان
• الاستوگرافی کبد (فیبرواسکن) و سایر نواحی
• الاستوگرافی توده های پستانی

آمادگی لازم قبل از انجام سونوگرافی چیست ؟

برای سونوگرافی شما باید لباس راحتی و شلواری مناسب داشته باشید. ممکن است لباس ها و جواهرات در ناحیه مورد بررسی قرار گرفته باشند و لازم است آنها را در بیاورید.

برای بعضی از اسکن ها، ممکن است از شما خواسته شود تا شش لیوان آب دو ساعت قبل از امتحان خود بنوشید و از ادرار جلوگیری کنید تا زمان شروع اسکن مثانه شما کاملا پر باشد.

 

چه کسی نتایج سونوگرافی را تفسیر می کند و چگونه می توانم آنها را دریافت کنم؟

رادیولوژیست، یک پزشک می باشد که آموزش دیده است تا برای نظارت و تفسیر نتایج ، تصاویر را تجزیه و تحلیل کرده و یک گزارش امضا شده را به پزشک شما ارسال کند. معمولا پزشک خودتان شما را از نتیجه معاینه مطلع می سازد. در برخی موارد، رادیولوژیست ممکن است در مورد نتایج با شما صحبت کند.

 

محدودیت های تصویربرداری سونوگرافی چیست؟

سونوگرافی یک روش تصویربرداری ایده آل برای روده پر از هوا و یا اندام های مبهم روده نیست. در اغلب موارد، امتحان باریم، سی تی اسکن و MRI روش انتخاب در چنین محیطی است.

همچنین این روش برای نفوذ به استخوان دشوار است و بنابراین تنها می تواند سطح بیرونی ساختارهای استخوانی را ببیند و نه آنچه که در درون آن قرار دارد (به جز در نوزادان). برای تجسم ساختار داخلی استخوان ها یا مفاصل خاص، دیگر روش های تصویربرداری مانند MRI معمولا استفاده می شود.

روش انجام تزریقات عضلانی بدون درد

تزریقات عضلانی بدون درد

سرپائی و بستری در بخش های بیمارستان بوده و پرستاران به واسطه

خصوصیت حرفه ای خود مسئول انجام تزریقات عضلانی بیماران هستند.

از طرفی وارد شدن سوزن به بدن هرچند که ضروری باشد و تمام جوانب

کار در نظر گرفته شود، تجربه ای ناخوشایند در بیماران ایجاد کرده و این

تجربه ناخوشایند منجر به عوارض و اقدامات دیگری از طرف بیمار می شود

که ممکن است به نفع بیمار و درمان بیماری وی نباشد. آمار بالای تزریقات

عضلانی در جهان بخصوص در بیماران سرپائی و پاراکلینیکی، لزوم بررسی

و اجرایروش های تزریق عضلانی بدون درد را ثابت می کند. لذا با ارئه این

مطلب در “هومینو “سعی داریم تا با انجام چند تکنیک ساده شما پرستاران

عزیز را با تکنیک انجام تزریقات عضلانی بدون درد آشنا نمائیم.با اجرای این

تکنیک می توانید تجربه تزریق عضلانی بدون درد را در بیمار ایجاد کنید.

مراحل اجرای این تکنیک به شرح زیر است:

1. شستشوی مناسب دست:

دست های خود را از آلودگی ها پاک کنید تا هنگام تزریق عضلانی، آلودگی وارد بدن بیمار نشود. به این

منظور دست را با آب گرم و محلول شستشوی مناسب شسته تا ضمن اطمینان از پاکی آنها، دستتان

در تماس با بیمار سرد نباشد تا ایجاد تحریک و انقباض نکند. سپس دست ها را کاملاً خشک کنید.

1. دارو (آمپول) را سه بار کنترل کنید:

الف- دستور پزشک و کارتکس

ب- هنگام برداشتن دارو از قفسه دارو ها و آماده کردن آن

ج- هنگام تزریق به بیمار

1. انتخاب حلال مناسب:

برخی از داروها از قبل از تزریق نیاز به حل شدن با حلال مناسب دارند. در حال حاضر در اکثر مراکز درمانی

و بیمارستان های کشور، از آب مقطر به عنوان حلال ویال های پودری استفاده می گردد. تزریق آب مقطر،

خود باعث ایجاد درد می شود. پس بهتر است بجای آن از سرم نرمال سالین استفاده کنید.

1. حل کردن مناسب دارو:

دارو (ویال های پودری) را با آسپیره و پوش کردن داخل ویال حل کنید تا کف و حباب

ایجاد نکند و سعی کنید هواگیری سرنگ را نیز داخل ویال انجام دهید تا از هدر رفتن

و پاشیده شده دارو به اطراف پیشگیری شود. اجازه دهید تا مقدار کمی هوا (سه

دهم تا پنج دهم سی سی) در انتهای سرنگ باقی بماند. از این حجم هوا برای

تخلیه کامل دارو از فضای محل اتصال سرنگ به سرسوزن استفاده کنید.

1. تعویض سر سوزن:

بعد از کشیدن دارو به داخل سرنگ و قبل از تزریق، سرسوزن را تعویض نمایید.

زیرا سر سوزن قبلی بعلتتماس با لبه ها کُند شده و جدار بیرونی آن به دارو آغشته

است. در غیر اینصورت درد بیشتری را به بیمار تحمیل خواهید کرد.

1. توضیح مناسب به بیمار:

مانند هر اقدام و مراقبت پرستاری دیگر، قبل از شروع تزریق در مورد دارو، روش تجویز و تکنیک مورد نظر به

بیمار توضیح دهید و سعی کنید با اطمینان خاطر دادن به بیمار همکاری وی را در اجرای این تکنیک جلب نمائید.

1. انتخاب عضله مناسب:

با اینکه می دانیم عضله باتکس افراد متوسط تا ۵ سی سی و عضله دلتوئید تا ۲ سی سی گنجایش دارد،

ولی در کودکان، افراد لاغر و با جثه ظریف به نسبت باید از این حجم کم کرد.

1. وارد کردن مناسب سوزن:

نرم، سریع و پیوسته، با زاویه ۷۲ تا ۹۰ درجه وارد عضله شوید.

1. سرعت تزریق آهسته:

هر یک سی سی دارو را در عرض ده ثانیه تزریق کنید.

1. ثابت نگه داشتن سرسوزن در بدن بیمار

بعد از ورود انتهای سرسوزن را با دو انگشت اشاره و شست ثابت نگه دارید. حرکت سوزن درون عضله

خالی از درد نیست.

1. قفل هوا Air luck

در تزریق عضلانی و در انتهای تزریق، سه دهم تا پنج دهم سی سی هوای باقیمانده را نیز پوش کنید.

این کار باعث رسیدن کل دارو به بدن شده از ماندن دارو در سرسوزن جلوگیری می کند و فضای

بیشتری برای جذب بهتر در اختیار دارو قرار می دهد.

1. استفاده از تکنیک Z line

با کشیدن پوست حدوداً دو و نیم سانتی متر و سپس تزریق و بعد رها کردن پوست، مجرای ایجاد شده

در لایه های پوست در یک امتداد قرار نخواهد گرفت و این کار باعث می شود تا دارو از بدن خارج نشود و کل حجم دستوری به بیمار برسد.

1. ضدعفونی مناسب پوست:

حتما می دانید که ورود الکل به لایه های زیرین پوست ایجاد درد می کند. بنابراین بگذارید تا الکلی

که قبل از تزریق جهت ضدعفونی کردن پوست استفاده شده، خوب خشک شود.

1. استراحت و آرامش کافی:

بعد از تزریق از بیمار بخواهید بلافاصله از روی تخت بلند نشود و اجازه دهد تا عضله از حالت استرس

و اسپاسم خارج شده و بعد بلند شود. (حدود یک الی دو دقیقه)

1. کمپرس گرم:

استفاده از کمپرس گرم، به افزایش خون رسانی در محل کمک کرده و باعث جذب بهتر و سریعتر دارو می شود.

1. ماساژ ملایم:

یک گاز یا پنبه خشک روی محل تزریق عضلانی گذاشته و به آرامی ماساژ دهید.

1. شستشوی مجدد دست ها:

 بعد از هر تماس و مراقبت از بیمار، شستشوی دست ها از انتقال آلودگی و بیماری احتمالی، جلوگیری می کند.

تاثیر گوش دادن به موسیقی بر روی مغز

مشاوره آنلاین

اثرگذاری موسیقی بر روی افراد از زمان‌های گذشته کاملا به اثبات رسیده است. اگرچه روانشناسان

و دانشمندان تحقیقات تازه‌ای برای تشخیص این اثرگذاری بر روی مغز انسان انجام داده اند. این مطالعات

دقیق و جامع مطالب بیشتری را در مورد اثرات موسیقی بر عملکرد مغز نشان می‌دهد همچنین

مشخص می‌کند که قوی‌ترین اثر موسیقی بر روی مغز در ناحیه‌‌ی حافظه می‌باشد.

چه نوع موسیقی را باید گوش کرد ؟ 

ـتحقیقات اخیر بر روی دانشجویان زبان خارجی نشان می‌دهد، آن دسته از دانشجویانی که به میزان

کافی به گوش کردن موسیقی می‌پردازند قادر خواهند بود تا صدها واژه را در مدت زمان کمی به خاطر

بسپارند و مهمتر این که پس از گذشت زمان نسبتا طولانی در حدود ۹۲ درصد این لغات در حافظه‌ی

آنها باقی می‌ماند و این مهم از طریق گوش دادن به موسیقی کلاسیک منتج گردیده است. که به

خوبی می تواند اهمیت موسیقی در زندگی انسان را نشان دهد .

موسیقی و امتحان

در زمینه‌ی تجزیه و تحلیل مزایای گوش کردن به انواع موسیقی (کلاسیک یا جاز) و ضرب آهنگ آنها مطالعاتی

صورت گرفت و نتایج به دست آمده از آنها یکسان بود اگرچه مدت زمان گوش دادن به موسیقی و میزان

ریتم و ضرب آهنگ آن اثرات متفاوتی بر روی قوه‌ی حافظه و میزان یادگیری افراد در آزمون صورت گرفته،

داشته است به نظر می‌رسد که افرد اطلاعات را در زمانی که یک موسیقی با ریتم منظم پخش می‌شود

بهتر از زمانی که از ابتدا در حال یادگیری آن هستند به خاطر می‌آورند.

دیگر تحقیقات صورت گرفته در زمینه‌ی تعیین اثرات موسیقی بر مغز بر روی سه گروه از دانشجویان مبین

میزان متفاوت یادگیری و نتایج آزمون انجام شده می‌باشد که در این آزمایش گروهی به موسیقی آرام‌بخش

گوش می‌کردند و گروه دیگر به موسیقی موتزارت و گروه سوم بدون هیچگونه موسیقی تحت آزمون

هوش قرار گرفتند و در نهایت گروهی که موتزارت گوش می‌کردند بالاترین سطح نمرات را کسب کردند.

رابطه‌ی موسیقی و بیماری‌های مغز

مطالعات انجام شده نمایانگر پیشرفت در بهبود افراد مبتلا به بیماری آلزایمر می‌باشد زیرا افراد مبتلا به

این نوع بیماری پس از گوش نمودن به موسیقی از نظر ذهنی و یادآوری اطلاعات پیشرفت داشته و موسیقی

به برگرداندن اطلاعات فراموش شده آنها کمک می‌کند. از سویی اثرات مثبت موسیقی درمانی در

افراد مبتلا به بیماری پارکینسون کاملا مشهود است و مهارت‌های حرکتی این‌گونه افراد در زمان گوش

فرا دادن به موسیقی بهبود یافته و آنها را قادر می‌سازد تا بهتر راه بروند.

اثرات منفی

البته تمام انواع موسیقی قطعا اثرات مثبت بر روی مغز به همراه نخواهند داشت و برخی از آنها سبب

از میان رفتن تقارن میان نیمکره‌های مغز می‌شود. به عنوان مثال اثرات منفی پخش موسیقی با ریتم

تند و صدای بلند به هنگام تمرکز بر روی انجام کاری مشخص کاملا قابل درک می‌باشد و بسیاری از

اساتید معتقدند که این امر باعث عدم توانایی در یادگیری و اختلالات رفتاری در کودکان و همچنین

موجب کاهش تمرکز و توانایی انجام امور در بزرگسالان می‌شود.

از جمله این نوع موسیقی‌ها می‌توان از موسیقی‌های پرتنش سبک راک و رپ نام برد که دارای ضرب

آهنگ و ریتم‌های تند می‌باشند این مساله می‌تواند ناشی از این حقیقت باشد که تکرار زیاد از حد

منجر به ایجاد حس خشم و دشمنی خواهد شد.

برای دستیابی به اثرات مثبت موسیقی بر مغز، موسیقی باید ویژگی‌های خاصی داشته باشد یعنی

نباید خیلی پیچیده بوده یا بیشتر ذهن را در هنگام کار مشغول نکرده و شخص را علاقمند نگه دارد.

همچنین جدید و متفاوت بودن موسیقی عامل دیگری است که مغز را فعال نگه داشته و از خسته شدن آن جلوگیری می‌کند.