کارشناس آنلاین خدمات خانگی و اداری

خدمت

هدف خدمات آنلاین و با کیفیت می باشذ

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «پرستاری در منزل» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

سکته مغزی

سکته یا حادثه عروق مغزی، که امروزه به عنوان حمله مغزی از آن یاد می شود،

فقدان ناگهانی عملکرد مغز است که منجر به وقفه خونرسانی به بخشهایی از مغز می شود،

تقریبا این عارضه سومین علت مرگ در جهان به شمار می آید، شایعترین ریسک فاکتورهای

ابتلا به آن ‏HTN‏ (پرفشاری خون) و ‏DM‏ (دیابت) می باشد. درمان زود هنگام سبب می شود

نشانه های کمتری به وجود آید و فقدان عملکرد مغزی در سطح محدودتری پدید آید .

فرآیند پرستاری بیمار بهبود یافته از سکته :
مرحله حاد سکته ممکن است ۳-۱ روز طول بکشد این بیماران در
معرض چندین عارضه قرار دارند :

۱- عدم استقرار در وضعیتی مشخص همراه با مشکلات عضلانی و اسکلتی،

اشکال در بلع، اختلال در عملکرد مثانه و روده

۲- عدم توانایی در انجام امور مراقبت از خود

۳- از بین رفتن سلامت پوست بعد از اینکه سکته کلیه مراحل خود را طی کرد،

رسیدگی به بیمار متوجه آغاز سریع فعالیتهای توان بخشی برای کلیه نقایص

عصبی ایجاد شده می شود .

تشخیص های پرستاری :

۱-      اختلال در تحرکات فیزیکی (همی پلژی ، پارزی و عدم تعادل و هماهنگی)

۲-      درد (شانه دردناک) در ارتباط با همی پلژی و عدم استفاده از عضو

۳-      اختلال در مراقبت از خود (نظافت، توالت رفتن، جابجایی و تغذیه

۴-      تغییرات ادراکی حسی

۵-      دیس فاژی

۶-      بی اختیاری در ارتباط با شل شدن مثانه

۷-      تغییر در فرآیند مربوط به تفکر

۸-      اختلال در برقراری ارتباط کلامی

۹-      خطر بروز اختلال در سلامت پوست

(پلژی وپارزی و کاهش تحرک)

۱۰-   تغییر در فرآیندهای مربوط به خانواده در ارتباط با بیماری

نکته: اگر چه ناتوانی از روز وقوع سکته آغاز می شود این فرایند در دوران نقاهت تشدید

می یابد، شناخت بیمار قبل از سکته، از نظر توانائی ها، بیماری ها، وضعیت روحی،

وضعیت رفتاری و فعالیت­های روزانه بسیار مفید است .

مداخلات پرستاری :

بهبود وضعیت حرکت و پیشگیری از تغییر شکل مفاصل:

در بیماران همی پلژی وقتی بر عضلات ارادی کنترلی وجود نداشته باشد عضلات

خم کننده قوی نیروی خود را صرف کنترل برعضلات بازکننده می نمایند بازو تمایل دارد

به بدن نزدیکتر شده و به سمت داخل چرخش پیدا می کند، مچ پا در ناحیه قوزک تمایل

به گردش به خارج دارد، وپا نیز به طرف کف پا خمیده می شود، ‏

مداخلات پرستاری مربوطه شامل :

۱-      قراردادن اعضای خارجی در یک امتداد تا از آسیب اعصاب خصوصا اولناروپرونئال اجتناب شود،

بهتر است در طول شبانه روز از آتل خلفی استفاده شود تا وضعیت صحیح حین خواب نیز حفظ شود .

۲-      تغییر وضعیت بدن هر ۲ ساعت، اما مدت زمانی که به سمت قسمت بی حس می خوابد

باید کمتر باشد چون منجر به بروز اختلال حسی بیشتر می شود .

۳-      استفاده از ورزشهای ‏Passive‏ و پیشگیری از تشکیل لخته و آمبوی ریوی

بهبود فعالیت های مراقبت از خود :

به محض اینکه مددجو توانست بنشیند، باید وی را به انجام بهداشت و نظافت

شخصی تشویق نمود، (شانه زدن موها، مسواک زدن، استحمام و خوردن)که

می توان این فعالیتها را با یک دست انجام داد. مثلا در مورد لباس پوشیدن اگر

در وضعیت نیمه نشسته انجام شود راحت تر است چون انجام حرکات جبرانی بیمار

حین لباس پوشیدن که منجر به خستگی و پیچ خوردن عضلات بین دنده ای می شود

کاهش می یابد .رسیدگی به مشکلات حسی – ادراکی ایجاد شده :به بیماری که

میدان بینایی وی کاهش یافته، باید از سمتی که ادراک بینایی سالم دارد نزدیک شد،

و باید به وی آموزش داد که سر خود را در جهت میدان بینایی آسیب دیده ، بچرخاند،

زیاد کردن نور طبیعی یا مصنوعی و تهیه عینک در افزایش میدان بینایی اهمیت دارد .

کنترل دیس فاژی (اشکال در بلع) :

با توجه به اختلال عملکرد زبان دهان کام حلق و حنجره این بیماران باید از نظر بروز

حملات سرفه جمع شدن غذا در یک طرف دهان یا بازگرداندن مایعات از راه بینی

حین بلع کنترل شوند، این بیماران به شدت در معرض خطر آسپیراسیون پنومونی

دهیدره شدن و سوء تغذیه می باشند. بعد از کنترل رفلکس بلع رژیم مایعات غلیظ

یا پوره آغاز می شود .

نکته: جهت پیشگیری از آسپیراسیون مددجو را در وضعیت قائم نگه دارید .

کنترل عملکرد مثانه و روده :

بعد از بروز ‏CVA‏، مددجو دچار بی اختیاری زودگذر می شود چون مثانه تونوس خود را

از دست می دهد، با استفاده از روش استریل اقدام به سونداژ متناوب می شود .

نکته: بی اختیاری دائم ادراری نشاندهنده آسیب دو طرفه مغز است .

بیماران ممکن است دچار مشکلاتی در کنترل روده یا یبوست شوند که یبوست شایعتر

می باشد در صورت عدم ممنوعیت رژیم پرفیبر و مصرف مایعات (۲ تا ۳ لیتر روزانه) توصیه

می شود و برای عمل دفع ساعت معینی (معمولا بعد از صبحانه) در نظر گرفته شود .

بهبود فرآیند تفکر :

بعد از بروز سکته احتمال نقایص شناختی رفتاری و هیجانی بالا می رود که باید

در یک برنامه آموزشی مدون جهت پرورش قابلیتهای شناختی ادراکی تصویرسازی

جهت جبران ناتوانی های ایجاد شده مورد استفاده قرار گیرد .

نکته: پرستار نقش حمایتی را برعهده دارد وی به تدریج با استفاده از فیدبک های مثبت و

ارائه رفتاری امیدوارکننده به مددجو روحیه داده و وی را به انجام فعالیتهای مربوطه

تشویق می کند همزمان نیز پیشرفت وی را کنترل می نماید .

بهبود نحوه برقراری ارتباط :

در بعضی موارد، از عوارض سکته می توان به آفازی (اختلال در تکلم، درک گفتگو و بیان منظور)

اشاره کرد و اکثر بیمارانی که دچار پلژی سمت راست می شوند به دلیل ‏اینکه منطقه تکلم

(بروکا) در نیمکره چپ واقع شده است دچار مشکلات تکلم نیز می شوند گفتار درمانی

می تواند دراین بیماران موثر باشد .

حفظ سلامت پوست :

در بیماری که دچار سکته شده است به دلیل تغییر حسی و عدم توانایی در واکنش نسبت

به فشار و ناراحتی در چرخیدن یا حرکت خطر شکنندگی بافت را به همراه دارد ، تغییر وضعیت

هر ۲ ساعت فشار وارده به پوست را کاهش می دهد پوست باید تمیز و خشک باشد

ماساژ ملایم پوست سالم (قرمز نباشد) و تغذیه مناسب به حفظ سلامت آن کمک می کند.‏

بهبود روش های مقابله خانواده با بیماری :

اعضای خانواده مددجو، نقش بسیار مهمی در حمایت و مشورت با وی دارند.

خانواده نیازمند است بداند که فعالیتهای توان بخشی ممکن است مدتها طول بکشد،

پرستار باید تأثیر اجتماعی مراقبت در بیمار را بر خانواده بشناسد، خانواده را با خلقیات جدید

مددجو آشنا کند و در مورد نحوه برخورد صحیح با مددجو به آنها آموزش دهد .

  • زهرا نقی پور
  • ۰
  • ۰

بیماری آلزایمر بدون هیچ درمان قطعی و یا راه پیشگیری، نوع ناتوان کننده ای از زوال عقل به

شمار می رود که ۴.۵ میلیون آمریکایی را به خود مبتلا کرده است. پرستاران، قهرمانان گمنام حقیقی
این بیماری هستند. ۱۵ میلیون مراقبت کننده بیماران آلزایمری، همه ساله ۱۷ میلیارد ساعت مراقبت های
بدون دستمزد را ارائه می دهند. در صورتی که مسئول نگه داری از یک بیمار آلزایمری هستید، درک کنید
که این کار نیازمند به تعهدی عظیم و ۲۴ ساعته است و با گذر زمان بار مسئولیت شما افزایش پیدا می کند.
۹ نکته برای مدیریت مسئولیت و همچنین مراقبت از خودتان در این شرایط عبارتند از:

۱- شروع کار: برقراری ارتباط

برقراری ارتباط می تواند فرایندی خسته کننده برای طرفین درگیر بیماری باشد.

افراد مبتلا به آلزایمر اغلب برای پیدا کردن واژه مناسب دچار مشکل شده و به
دشواری اندیشه های خود را بروز می دهند. حتی ممکن است در فهمیدن سخنان شما
نیز دچار مشکل شوند. به طور کامل توجه فرد را به خود جلب نمایید و در تمامی مدت زمان
مکالمه ارتباط چشمی را حفظ کنید. بدون پریدن وسط حرف بیمار، اجازه دهید هر آنچه را
که می خواهد بگوید؛ در صورتی که حرفهای آنها با عقل جور در نیامد به احساسات آنها توجه کنید.
با صدا کردن نام بیمار توجه او را به خود جلب کرده و آرام و شمرده صحبت کنید.
هر بار تنها یک سوال مطرح کنید و برای دریافت پاسخ شکیبا باشید. طرز برخورد مثبت
خود را در حین مکالمه حفظ کنید.

۲- فعالیت های برنامه ریزی شده

برنامه ریزی و زمان بندی برای بیمار آلزایمری می تواند امری طاقت فرسا باشد؛ اما بنا به دلایلی

از اهمیت بسزایی برخوردار است. این فعالیت ها بیماران را از نظر فیزیکی و ذهنی فعال نگه می دارند
و باید امیدوار بود که به زندگی آنها ساختار و معنا بخشند. فعالیت ها بایستی همه روزه در زمان مشابه
برنامه ریزی شوند تا یک روند روزانه ثابت ایجاد کنند. برخی از ایده ها برای فعالیت ها
عبارتند از: قدم زدن، گوش دادن به آهنگ، بازی با کارت یا حیوانات خانگی؛ بیماران آلزایمری
به خوبی نسبت به این حیوانات عکس العمل نشان می دهند. در فعالیت انتخاب شده مشارکت
داشته باشید و همواره باعث دلگرمی بیمار شوید. بیمار را مجبور به انجام دادن کارهای دشوار و سخت نکنید.

۳- آماده سازی وعده غذایی منظم

وعده های غذایی سرشار از مواد مغذی به صورت منظم، حالت روحی و میزان انرژی بیمار آلزایمری

را بهبود خواهد بخشید، اما خوراندن این وعده های غذایی می تواند یک کار سخت باشد.
هرچند راه هایی وجود دارد که می تواند استرس حاکم در این زمان ها را برای هر دو طرف کاهش دهد.
اولا همانند فعالیت های برنامه ریزی شده، زمانهای معینی را برای صبحانه، ناهار و شام تنظیم کنید.
افراد مبتلا به آلزایمر خیلی ساده دچار پریشانی و سراسیمگی می شوند لذا میز غذا را تا حد امکان
ساده در نظر بگیرید؛ می توانید این کار را با حذف مواد غیر ضروری و تنها استفاده از ظروف نقره ای
مورد نیاز برای سرو غذا انجام دهید. سعی کنید تا از محافظ بشقاب یا ظروف نقره ای با دسته های بزرگ و
با طراحی ویژه استفاده نکنید. این امر باعث شلوغی میز غذا می شود. از لیوانهای پلاستیکی
بدون نشت برای نوشیدنی ها استفاده کنید. بیمار ممکن است غذا را سریعا ببلعد، از اینرو اطمینان حاصل کنید
که غذا چندان داغ نباشد. برای جلوگیری از گیج شدن بیمار، در هر وعده تنها ۱ یا ۲ غذا سرو نمایید.
غذاهایی که خوردن آنها با دست آسان است را نیز مد نظر قرار دهید.

۴- کمک به استحمام

حمام دادن فرد آلزایمری اغلب دشوارترین و خسته کننده ترین جنبه نگهداری از بیمار است.

بیمار می تواند در اثر این فرایند دچار اضطراب و نگرانی شود. در صورت بروز عکس العمل خاص
از طرف بیمار، آرامش خود را حفظ نمایید. واکنش های فیزیکی یا کلامی آنها را به دل نگیرید.
استحمام کامل می تواند عذاب آور باشد؛ در ضمن نیاز به تکرار روزانه این کار نیست.
۳ یا ۴ زمان معین در طول هفته برای آن در نظر بگیرید. حمام را با برداشتن اشیایی که
فرد می تواند بر روی آنها سُر بخورد، آماده نمایید. در صورت نیاز، دستگیره و صندلی وان
در حمام نصب کنید. صابون، شامپو و وسایل شستشو و استحمام می توانند موانع خطرناکی باشند،
از اینرو مکانی برای آنها به دور از صندلی تعبیه نمایید. از ترجیح بیمار در مورد حمام کامل
یا دوش گرفتن باخبر شده و مطمئن شوید دمای آب خیلی بالا نباشد. در صورتی که فرد نمی خواهد
لباس هایش را در آورد، حمام کردن یا دوش گرفتن را با لباس آغاز کنید تا در اثر خیس شدن لباس ها،
شاید بیمار تمایل به در آوردن آنها داشته باشد. بیمار را تشویق کنید تا در حد امکان کارها را
خود انجام دهد، اما برای کمک کردن در زمانهای ضروری تامل نکنید. هنگام خشک کردن،
بیمار را روی صندلی بنشانید و لباس های تازه وی را آماده کنید.

۵- مرتب کردن و ساده سازی کمد لباس بیماران

ظاهر مناسب می تواند یکی از راههای شاد کردن بیماران آلزایمری باشد و باعث شود

تا این افراد احساس بهتری نسبت به خود پیدا کنند. اگر کمد لباس یا کشوی آنها شلوغ باشد،
ممکن است دچار وحشت شوند. پس لباس های غیرضروری و کهنه را دور ریخته و باقی مانده ها
را مرتب کنید. لباس ها را به ترتیبی که باید پوشیده شوند، مرتب کنید. دستورالعمل های شفاهی
لباس پوشیدن را به کسی که دوستش دارید بگویید، اما اگر فرد قادر نباشد به تنهایی از پس این کار بر آید،
به وی کمک کنید. همواره بیمار را تشویق کنید.
به وی اجازه دهید هر آنچه دوست دارد بپوشد، حتی اگر با هم جور نباشند.

۶- نکات بهداشتی

افراد مبتلا به آلزایمر وظایف ساده خود را به راحتی فراموش می کنند؛ کارهای بهداشتی

مانند اصلاح کردن و مسواک زدن نیز از این امر مستثنا نیست. تیغ های معمولی به دلیل
خطر بریدگی توصیه نمی شوند. از تیغ های الکتریکی استفاده کرده و پس از چند بار مصرف
آن را تمیز کنید. بردن بیمار به آرایشگاه یا پیرایشگاه می تواند یک فکر خوب باشد؛ چرا که فعالیتی
هیجان انگیز است و به طور موقت وظایف مراقبتی شما را کاهش می دهد. اطمینان حاصل کنید
بیمار به طور مرتب مسواک می زند؛ این مورد برای سلامتی و بهداشت بسیار اهمیت دارد.
هرچند این احتمال وجود دارد که مجبور باشید در حین انجام این کار، همراه بیمار قدم بزنید
یا خود دندان های وی را با مسواک بشویید. در صورت امکان زمان بندی های معینی
برای معاینات دندانپزشکی در نظر بگیرید؛ دندانپزشک می تواند نکات بعدی را به شما پیشنهاد نماید.
برای تمامی جنبه های بهداشتی، بهتر است تا کارهای مربوط به خود را نزد بیمار انجام دهید
تا وی نیز از شما تقلید کند.

۷- مراقبت در مراحل آخر بیماری

با پیشرفت بیماری، مراقبت های روزانه افزایش یافته و چالش برانگیزتر خواهند شد.

مهربانی خود را نسبت به بیمار حفظ کنید حتی اگر علایم بیماری بسیار شدید باشد.
در صورت بستری شدن بیمار یا استفاده از ویلچر، ممکن است پوست وی کبود شده و
دچار پارگی شود و به راحتی عفونی گردد. با خشک نگه داشتن پوست بیمار از عفونت جلوگیری نمایید
و حالت خواب وی را هر چند ساعت یکبار تغییر دهید تا پوست قادر به نفس کشیدن باشد.
زیر مفاصل و مناطق استخوانی را با قرار دادن بالشت نرم نگه دارید.
ممکن است بیمار در دفع ادرار یا مدفوع دچار بی اختیاری شود؛
زمان و دفعات این کار را مورد نظارت قرار داده و زمان بندی وعده غذایی را با جدیت ادامه دهید.
بیماران مبتلا به آلزایمر اغلب دچار مشکلات بلع می شوند. اطمینان حاصل کنید
غذاها به راحتی قابل جویدنند و نوشیدنی ها نیز به راحتی قابل بلعیدن . با تمیز کردن دهان و
دندان بیمار به طور مرتب، از عفونت های کثیف جلوگیری نمایید و بریدگی ها را به سرعت
با پماد آنتی بیوتیکی درمان کنید. به یاد داشته باشید اگر درمان و نگه داری از بیمار رو به
سختی نهاد یا مدت زمان زیادی را طلبید، امکانات مراقبت ۲۴ ساعته همواره
یک گزینه محسوب می شود.

۸- مسائل ایمنی

امن نگه داشتن محیط خانه برای افراد مبتلا به آلزایمر امری بسیار حیاتی است.

مطمئن شوید کابل یا اشیای آزاد در کف زمین (که ممکن است بیمار به آنها گیر کند) وجود ندارد.
موارد خطرناک بالقوه مانند چاقوها، محصولات شوینده سمی و داروهای تجویزی را پنهان کرده و
یا در جایی مطمئن با امکان قفل کردن قرار دهید. ابزار خطرناک مانند چمن زن، اره و تجهیزات برقی
مانند مته و … را بیرون از خانه و در مکانی امن مانند آلونک نگه دارید. بیمار را درون خانه و به دور از
خطرات بیرونی حفظ کنید. برای این کار از قفل هایی در دو سمت درب خانه استفاده کنید.
تشخیص دهنده های دود و مونوکسید کربن نصب کرده و کپسول آتش نشانی نیز در دسترس داشته باشید.
اطمینان حاصل کنید تمامی فرش ها بر روی زمین محکمند.
فرش هایی را که امکان لغزیدن بر روی آنها وجود دارد، کنار بگذارید.
در صورتی که بیمار دچار محدودیت دید است، روشنایی مطلوب تمامی اتاق ها را تامین کنید.
سعی کنید اتاق ها شلوغ و بهم ریخته نباشند. به طور مرتب وزن و میزان سلامتی بیمار را مورد
بررسی قرار دهید. در صورت بروز هرگونه مشکل، تامل نکرده و کمک های پزشکی را دنبال کنید.
خدمات اورژانس پزشکی ۲۴ ساعته برای بیماران آلزایمری در دسترس بوده و پیشنهاد می شود.

۹- مراقبت از خود

مراقبت از بیمار مبتلا به آلزایمر از نظر فیزیکی و احساسی طاقت فرسا است.

مدیریت تمامی جنبه های زندگی یک فرد می تواند خسته کننده باشد واز این رو پرستاران زمان کافی
برای خود نخواهند داشت. اعضای خانواده نسبت به این واقعیت احساس اندوه و ناامیدی می کنند.
فردی که زمانی وی را دوست داشتند، اکنون همان آدم سابق نیست.
اطلاع از بیماری و حتی متخصص بودن در آن، می تواند کمک کند. در این صورت، نسبت به موقعیت ها
و یا رفتار خارج از انتظار، شکیباتر خواهید بود. منابع آنلاین فراوان مانند Med Help اطلاعاتی جامع در
مورد تمامی جنبه های آلزایمر فراهم کرده اند. می توانید راهنمایی ها و پشتیبانی های مورد
نیاز را از پزشکان یا مددکاران اجتماعی دریافت کنید. هرگز برای استراحت کردن و خلوت با خود احساس گناه نکنید.
ارتباط مرتب با اعضای خانواده به صورت حضوری یا تلفنی می تواند برای کنترل احساس تنهایی مفید باشد.
در صورتی که بستگانتان نزدیک شما زندگی می کنند، از آنها بخواهید تا به منزل شما رفت و آمد داشته باشند.
اگرچه انرژی زیادی را برای مراقبت از فردی دیگر صرف می کنید، اما خود را فراموش نکنید. فعالیت ورزشی
داشته باشید، به درستی غذا بخورید و معاینات پزشکی را به طور برنامه ریزی شده انجام دهید.
زمانهایی در نظر بگیرید تا کارهای مورد علاقه تان مانند دیدار دوستان یا سینما رفتن را انجام دهید.
در این صورت قادر خواهید بود تا با تنش فیزیکی واحساسی مربوط به مراقبت از یک بیمار آلزایمری
راحت تر کنار بیایید. در صورت احساس نیاز به صحبت کردن با مشاور یا سایر افراد در مورد موقعیت خود،
گروه های پشتیبان در سراسر کشور حضور دارند. ضمنا خطوط تماس ویژه از سوی انجمن آلزایمر پیشنهاد می شود.
  • زهرا نقی پور
  • ۰
  • ۰

ورزش‌های توصیه شده برای فیزیوتراپی کمردرد

ورزش‌های توصیه شده برای فیزیوتراپی کمردرد

اگر کمر درد شما را بسیار اذیت می‌کند، باید بدانید که از انجام هر کاری که برای کمر شما مضر است

اجتناب کنید. اما شما می‌توانید با انجام یک سری تمرینات فیزیوتراپی کمردرد به کاهش دردهایی از

جمله کشش، سفتی و سوزش کمک کنید انجام دادن تمرینات ورزشی فیزیوتراپی به طور مرتب کمک

می‌کند تا قدرت کمر شما بازگردد و همچنین به شما کمک کند تا به تدریج به فعالیت‌های روزمره‌تان

بازگردید. در ادامه این مطلب هومینو،۵ ورزش توصیه شده برای فیزیوتراپی کمر درد برای شما گرد آورده شده است :

۱.کشش پایین به پاشنه


این ورزش فیزیوتراپی به شما کمک می‌کند تا ستون فقرات خود را به کشش و تحرک وادارید. چهار دست

و پا زانو بزنید. زانوهای خود را زیر ران‌های خود قرار دهید، سپس دستهای خود را زیر شانه‌های خود قرار دهید.

از قوز بیش از حد اجتناب کنید. گردن خود را کشیده ، شانه‌های خود را باز کنید و آرنج خود را قفل نکنید.

پایین تنه‌ی خود را به سمت پایین بکشید، منحنی طبیعی ستون فقراتتان را حفظ کنید. حالت کششی خود

را با یک نفس عمیق حفظ کنید. این کار را ۱۰-۸ بار تکرار کنید.

۲.رول زانو


این ورزش فیزیوتراپی کمردرد با کنترل و انعطاف پذیری لگن به قوی شدن کمر کمک می‌کند. برای شروع

ورزش رول زانو، روی تشک دراز بکشید. زانوهای خود را خم کنید و پای خود را روی کف بگذارید. زانوهای

خود را به سمت چپ بکشید و مورب در طول تنه خود کشش دهید. سپس آنها را به وسط برگردانید. زانوهای

خود را به سمت راست بکشید و دوباره به وسط برگردانید.

در تمامی مراحل شانه‌های خود را در تماس با تشک نگه دارید. این ورزش را ۵-۳ بار به هر طرف تکرار کنید.

۳.حرکات کششی کمر در فیزیوتراپی


یکی دیگر از تمرینات مناسب فیزیوتراپی کمردرد در منزل،انجام حرکات کششی کمر است . این ورزش

برای فعال کردن عضلات کششی در کمر است.در شروع روی شکم خود دراز بکشید. وزن خودتان را

روی آرنج خود قرار دهید و ستون فقرات خود را بلند کنید. شانه‌های خود را عقب و گردنتان را پایین نگه

دارید. از خم کردن گردن به عقب اجتناب کنید.

۱.همانطور که ستون فقرات خود را بلند می‌کنید، دست خود را به سمت بالا ببرید. شما باید در حالی که

به عقب قوس می‌یابید، کشش ملایمی را در شکم خود احساس کنید. به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه صبر کنید و

این حالت را نگه دارید. سپس به موقعیت شروع برگردید. حرکات کششی کمر در فیزیوتراپی در منزل را ۱۰-۸ بار تکرار کنید.

۴.تقویت شکم با تمرین فیزیوتراپی


این ورزش عضلات پشت ستون فقرات را تقویت می‌کند.

به پشت خود دراز بکشید. می‌توانید از یک کوسن کوچک و صاف زیر سر خود استفاده کنید. زانوهایتان را

خم کنید. پاهای خود را نود درجه نگه دارید و از هم جدا کنید. اندام فوقانی و چانه خود را به داخل ببرید.
به آرامی عضلات لگن و شکم خود را بالا ببرید. انقباض را به مدت ۵ تا ۱۰ نفس عمیق نگه دارید. سپس

به حالت اولیه برگردید.این تمرین فیزیوتراپی یعنی تقویت شکم را هر ۵ بار تکرار کنید.

۵.شیب دادن به لگن


این ورزش باعث تقویت عضلات شکمی می‌شود.

به پشت خود دراز بکشید. عضلات شکم‌تان را شل کنید. ناحیه شکم خود را بالا بکشید. شما باید

احساس کنید که پشت خود را به کف فشار می‌دهید و مفصل ران و لگن شما تکان می‌خورند. این

حالت را برای مدت ۶ ثانیه در حالی که نفس عمیق می‌کشید نگه دارید.

این ورزش را ۱۲-۸ بار تکرار کنید.

قبل از شروع ورزش ها و تمرینات فیزیوتراپی کمردرد حتما با یک فیزیوتراپ مشورت کنید و علاوه بر این

اگر در زمان انجام تمرینات احساس درد داشتید فورا انجام حرکات فیزیوتراپی را متوقف کنید.

  • زهرا نقی پور
  • ۰
  • ۰

آنفلوانزا چیست؟

آنفلوانزا یک بیماری ویروسی است که اغلب بینی،حلق،نای،و ریه ها را گرفتار کرده و معمولا یک هفته

طول می کشد.همه گیری آنفلوانزا یک رویداد جهانی است که باعث ابتلای بسیااز مردم و افراد بسیاری

را نیز در معرض خطر بیماری و عوارض آن قرار می دهد.

علائم بیماری چیست؟

شروع بیماری به صورت حاد و ناگهانی همراه بوده و با همه یا تعدادی از علائم زیر همراه است:

  • تب بالای ۳۸ درجه سانتیگراد
  • بی حالی و بی اشتهایی
  • درد های عضلانی
  • احساس سرما و یا لرز واضح
  • سردرد،ضعف زیاد
  • سرفه بدون خلط
  • گلو درد،آبریزش از بینی
  • اسهال و استفراغ

علائم بیماری شدید چیست؟

  • طول کشیدن تب بیش از سه روز
  • خواب آلودگی شدید
  • تنگی نفس و تند نفس کشیدن
  • درد در قفسه سینه
  • تغییر رنگ خلط یا خونی شدن آن
  • بهبود علائم سرما خوردگی و بازگشت مجدد تب
  • استفراغ شدید و مداوم

روش انتقال بیماری چگونه است؟

ویروس از طریق قطرات تنفسی از شخص بیمار به شخص سالم منتقل می شود این قطرات توسط فرد

بیمار با سرفه و عطسه خارج می شود و ۲ تا ۸ ساعت بر روی سطوح مختلف فعال باقی می ماند،لذا

می تواند از طریق دست،دستمال آلوده و سطوح آلوده به قطرات به راحتی منتقل شود .فرد مبتلا به

بیماری از یک روز قبل از پیدایش علائم تا یک روز پس از قطع تب(بدون مصرف دارو)برای دیگران آلوده کننده است.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به انواع شدید بیماری هستند؟

  • اطفال زیر ۵ سال و خصوصا زیر ۲ سال
  • خانم های باردار
  • افراد بالای ۶۵ سال
  • افراد مبتلا به بیماری های مزمن قلبی،ریوی،کبدی،و کلیوی
  • بیماران دیابتی
  • افراد مبتلا به نقص ایمنی مادرزادی و یا اکتسابی(ایدز)

درمان

بسته به نوع و پیشرفت بیماری،پزشک درمانهای مختلفی را تجهیز می کند.مسکن و تب بر باید به صورت

منظم و تحت نظر پزشک مصرف شود.از مصرف آسپیرین به عنوان مسکن به ویزه در کودکان جداً پرهیز شود.

تا چه زمانی باید بیمار استراحت کند؟

بیمار در صورت بهبودی کامل باید حداقل تا یک روز پس از قطع کامل تب،بدون استفاده از تب بر استراحت نماید

چگونه از بیماری پیشگیری کنیم؟

  • دست های خود را چندین بار در روز بشوئید.
  • به جز در موارد ضروری هیچیک از اجزا صورت خود را لمس نکنید.
  • دو بار در روز با آب نمک ولرم قرقره نمایید.
  • بینی خود را نیز حداقل یک بار در روز با آب نمک شستشو نمایید.
  • مصونیت خود را از طریق مصرف غذا ها و میوه های حاوی ویتامین افزایش دهید.
  • هرچه می توانید مایعات گرم بنوشید.
  • زهرا نقی پور